Mijn vader was lasser/ bankwerker en werkte in de jaren vlak na de oorlog bij een metaalbewerkings bedrijf. Dat wil zeggen dat hij soms in de werkplaats werkte en geregeld op karwei moest.
Op karwei gaan betekende in een uit de oorlog stammende oersterke Willy’s jeep met achterin een lasapparaat naar de plaats van het karwei gaan.
Heel af en toe mocht mijn vader de jeep een zaterdagmiddag lenen. Iedereen werkte op zaterdagochtend nog. Als de oranje jeep voorreed was het altijd mooi weer.Mijn vader sjouwde het lasapparaat en ander gereedschap eruit, zette dat in huis en de achterkant van de jeep was leeg. We gingen dan een middagje naar de hei bij Bussum of Hilversum. Opa en Oma die in de Reaumurstraat woonden, mochten ook altijd mee. Oma voorin, op de stoel naast mijn vader en Opa, moeder en drie kinderen op een kussentje achterin op de bodem van de jeep. De hele familie blij.
Tijdens de rit over het Weesperzandpad naar het Gooi moesten we ‘hard werken’.Als we bij Weesperkarspel de hoge brug over het Merwedekanaal naderden spoorde Opa ons aan: “duwen, duwen, harder duwen”. Wij maakten duwbewegingen naar de voorkant van de auto en puften en kreunden hard tot de jeep boven was.
In die tijd hoorde je vaak op de radio een liedje dat ongeveer als refrein had:
‘Tuut, bom, piep, daar heb je de jeep, daar heb je de jeep van Jansen. Dan gaat ie met z’n spruiten naar buiten, naar Achterhoek of Hillegom en komt dan met de jeep weer om’.
Wij zongen : ‘tuut, bom, piep daar heb je de jeep van Pickhard’.
In de buurt van de watertoren bij Bussum werden we op de hei losgelaten, konden uithollen, een balletje trappen en ik kon mij verwonderen over alle mooie plantjes die daar groeiden. Op de weg terug natuurlijk weer duwen bij de hoge brug.
Meestal moest de jeep dezelfde dag nog terug. Lasapparaat en gereedschap werden weer ingeladen en mijn vader reed hem naar de Gillis van Leedenberchstraat om daarna dat hele stuk weer naar de Fahrenheitstraat te fietsen.
Het waren legendarisch geworden leuke middagen.
Jaren later vertelde mijn moeder nog met zekere trots dat velen in de buurt jaloers waren geweest, want wie had in die tijd (af en toe) de beschikking over een auto?