Carla Kaplan-Gobitz 02-11-1930 - 01-09-2016
Frits Slicht
Ziekte
Voor Mozes is het een zware periode. In de periode eind juni tot eind juli 1942 is hij regelmatig ziek. De G.G.D. is aangeschreven, maar wat die gedaan hebben met deze melding is niet bekend.
Juli 1942 is voor het gezin Gobitz een bijzonder zware maand. Niet alleen is Mozes onder moeilijke omstandigheden in het strafkamp It Petgat, maar twee kinderen zijn opgeroepen, zoals dit in het dossier wordt genoemd: ‘voor uitzending naar Duitschland’. Het gaat om dochter Henriëtte en José Maurice.
(aanvulling Frits: Henriëtte trouwt in Kamp Westerbork met David Blom. In het Kamp wordt een huwelijkfoto gemaakt die nog naar de achterblijvende familie in Amsterdam wordt gestuurd)
Een andere dochter, Judith, is hoogzwanger van haar tweede kind en alleen. Zij is alleen omdat haar man, Abraham Barend, net als zijn schoonvader in een Joods Werkkamp zit (in Sellingerbeetse). Op 24 juli 1942 bevalt zij van dochter Dina Judy. Of Abraham zijn dochter nog heeft kunnen zien, is niet bekend. Judith en haar twee kinderen zijn volgens het Joodsmonument vanuit Kamp Vught, via Westerbork, met het beruchte kindertransport ‘afgevoerd’ naar Sobibor en direct vermoord op 11 juni 1943. Abraham is volgens informatie op transport gegaan naar Auschwitz, hij is op 31 maart 1944 vermoord.
Hulp is een noodzaak!
Op 24 juli 1942 wordt genoteerd dat het gezin Gobitz zonder enige middelen van bestaan is en dringend hulp nodig heeft. Vier weken later meldt de ambtenaar dat het gezin financieel aan de grond zit. Er zijn al twee weken geen inkomsten en is er sprake van huurschuld. Ook bij de bakker, de melkboer en de kruidenier heeft zij schulden. Het blijkt dat ‘de vrouw’, het gaat dus om Dina, wel al enige keren heeft gereclameerd, maar niets heeft vernomen. Ook de afstand vanuit Tuindorp Oostzaan tot het kantoor van Sociale Zaken op de Galerij (oorspronkelijk onderdeel van Het Paleis voor Volksvlijt op het Frederiksplein) is een probleem. Waarschijnlijk niet alleen de afstand, het reizen vanuit Amsterdam Noord naar het Centrum van Amsterdam kon hoogstwaarschijnlijk alleen met toestemming. De bewegingsvrijheid van de Joodse Amsterdammers is door de Duitse bezetter ingeperkt.