Het verhaal van Mozes Gobitz, kroniek van een leven, deel 12

Naar school, aan het werk en de Jozeboko

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht

 

 

De E.J. van Detschool. Het Volk: dagblad voor de arbeiderspartij van 4 maart 1933. De E.J. van Detschool aan het Hortusplantsoen.

De E.J. van Detschool. Het Volk: dagblad voor de arbeiderspartij van 4 maart 1933. De E.J. van Detschool aan het Hortusplantsoen.

Verstrekkingen

De verhuizing naar een ‘betere omgeving’ betekent niet een verbeterde leefsituatie. Het gezin blijft onveranderd gesteund door Bureau M.S. Aan het eind van 1935 wordt ook nog een bedrag van ƒ 4,30 voor schoenen uitgekeerd. Voor wie deze schoenen zijn, is onbekend.

Op 23 januari 1936 vraagt Mozes een ‘steunverhooging’ aan. Deze verhoging is zijns inziens nodig vanwege de nieuwe gezinsuitbreiding. Op 18 januari 1936 is dochter Rachel geboren. Inmiddels is de oudste dochter Judith op de nijverheidsschool, de Van Detschool. Het hoofd van deze school is bezig om haar geplaatst te krijgen op een atelier. Zodra dit is gelukt, zal zij dit doorgeven aan Bureau M.S.. Dit is belangrijk want elke verdienste wordt verrekend met het steunbedrag.

In januari worden voor Judith ook nog een paar schoenen en een mantel verstrekt. Die verhoging zit er echter in eerste instantie niet in. Voor Mozes reden genoeg om een brief aan de minister te schrijven. Helaas is de brief niet in het dossier terecht gekomen of bewaard. Het dossier verwijst echter wel naar deze brief en heeft de brief ook gelezen en blijkbaar ook besproken. Maar het steunbedrag blijft ƒ 13,75 per week.

Judith aan het werk

Troeder. Advertentie Troeder. Bron: De Tijd: godsdienstig-staatkundig dagblad van 13-02-1937

Troeder. Advertentie Troeder. Bron: De Tijd: godsdienstig-staatkundig dagblad van 13-02-1937

In juli 1936 is duidelijk geworden dat dochter Judith een plek heeft gevonden als leerling naaister bij de firma “Troeder” in de Oude Yselstraat / IJselstraat 13. Haar verdiensten zijn beperkt, ƒ 1,-- per week. Heel veel maakt het voor het gezin niet uit. Dat het finacieel niet goed gaat, blijkt uit het feit dat er van die ene gulden niets wordt ingehouden op de steun en dat de Ned. Isr. Hoofdsynagoge (of een afdeling daarvan) steunt met 50 cent per week. Ook dit bedrag wordt niet afgetrokken. Steun blijft onverminderd noodzakelijk.

Bijzondere Verstrekkingen

Terwijl Judith aan het werk gaat, gaan twee andere kinderen naar de recreatie kolonie in Egmond aan Zee. Net als eerder wordt de uitzending verzorgd door Ziekenzorg. Ook nu gaat het weer om Henriëtte, maar ook om José Maurice. In verband met deze uitzending worden schoenen en pantoffels aangevraagd en voor José ook nog een bovenbroek. Deze aanvragen vallen onder het kopje ‘Bijzondere Verstrekkingen’.

Huis ter Duin. Huis ter Duin in Egmond aan Zee, instelling van Ziekenzorg.

Huis ter Duin. Huis ter Duin in Egmond aan Zee, instelling van Ziekenzorg.

Zijn broek, het dossier spreekt van “Jeans’’: waar men niets aan kan verstellen. De broek is totaal versleten. Hetzelfde geldt voor de schoenen van beide kinderen. Pantoffels, die hebben ze al helemaal niet. Ook nu weer wordt een en ander geregeld via de Centrale Dienst. Er worden twee paar pantoffels verstrekt (55 cent per paar), een paar molières (ƒ 3,10) voor Henriëtte, een paar rijgschoenen (ƒ 2,70) en een bovenbroek (ƒ 1,27) voor José.

Een paar maanden later blijkt deze Bijzondere Verstrekking is vervallen, de benodigde kleding en schoeisel is verstrekt via JUNO. Deze Algemene liefdadigheidsvereniging verzorgde o.a. kledingverstrekking aan en bijeenkomsten voor kinderen etcetera.  

Juno. JUNO steunt arme kinderen. Bron: het Algemeen Handelsblad van 21-06-1935

Juno. JUNO steunt arme kinderen. Bron: het Algemeen Handelsblad van 21-06-1935

Terug naar de inhoudsopgave.

Alle rechten voorbehouden

388 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe