Inmiddels is het steunbedrag verhoogd met een toeslag van ƒ 1,25 tot ƒ 15,-- per week. Het is wel wat onduidelijk waarom dit gebeurd. Mogelijk heeft de brief van Mozes toch een positieve rol gespeeld?
Hoe dan ook, in augustus 1937 komt een ambtenaar met het idee om de man ter toetsing op te roepen voor de werkverschaffing. Dan ook nog het verzoek van de Burgemeester die inlichtingen wil over de financiële situatie van Mozes Gobitz. Het gaat om zoekgeraakte militaire kleding! De schade voor de Nederlandse staat moet natuurlijk wel worden vergoed. Of dit ook inderdaad een vervolg heeft gekregen, is niet duidelijk. Opvallender is het steunbedrag, dat is plotseling en zonder duidelijke aanwijzing (voor mij althans) verhoogd tot ƒ 20,60 per week.
Judith en haar ‘carrière’, zus Henriëtte staat aan het begin
Judith die enige tijd gewerkt heeft bij het naaiatelier van Troeder is overgestapt naar de firma Vischschraper waar zij op stukloon kan werken. Deze firma zou zitten op de Raamgracht 25 (maar niet traceerbaar).
Een andere opmerking betreft de herhaalde aanvraag van augustus 1937 voor een kostuum en een mantel. Ook nu wordt dit verzoek afgewezen. Maar in januari 1938 komt er toestemming voor de verstrekking van een mantel en een paar schoenen voor Henriëtte en een eenpersoonsdeken. In januari 1938 is Judith opnieuw naar een andere betrekking overgestapt. Nu gaat zij aan het werk bij de Firma Max van Straten op de Geldersekade 101. Ook haar jongere zuster Henriëtte is hier aan het werk, als leerling naaister.
Judith gaat opnieuw op stukloon werken. Bij haar vorige betrekking was het hoogst verdiende loon ƒ 4,52. Henriëtte verdient op dat moment ƒ 1,50. Opvallend is dat ook de tramkosten worden genoemd, een bedrag van een gulden. Wie deze voor zijn rekening neemt, is niet duidelijk. Mogelijk wordt dit bedrag opgenomen zodat er rekening gehouden kan worden met de berekening van het steunbedrag.
Opnieuw verhuizen, naar Amsterdam Noord
Op 8 maart 1938 wordt in het dossier opgenomen dat het gezin gaat verhuizen naar Amsterdam Noord, naar de Vegastraat 25 huis. De echte verhuizing is volgens de gezinskaart op 17 maart 1938. Maar de ambtenaar schrijft dat hij op 21 maart nog op huisbezoek is geweest in de Christiaan de Wetstraat. Tijdens dit bezoek vraagt Mozes of hij verhuiskosten kan krijgen. Dit lijkt de ambtenaar niet gewenst, wel kan hij een klein bedrag (ƒ 2,50) reserveren voor ‘een touw en blok’.
Op een speciaal daarvoor bestemd formulier van het Bureau M.S. wordt de verhuizing geregeld. Ook wordt hier weer de huur genoemd. Het gezin gaat iets meer verwonen (30 cent meer). Er wordt ook gevraagd wat de reden is van de verhuizing. De oude woning was te klein geworden. Het gezin is met de geboorte van Hendrika en Rachel gegroeid naar acht personen.