Mijn naam is Bert van Eunen. Ik werd geboren op 1 december 1939 in de Eerste Atjehstraat op nummer 148 1 hoog in Amsterdam-Oost. Van mijn ouders, Anton en Catrien van Eunen, kreeg ik de voornamen Hubertus Antonius Cornelis. Ik was het tweede kind van mijn ouders, mijn oudere broer Cor werd namelijk al op 21 januari 1934 geboren.
In mei 1940 brak in Nederland de oorlog uit en onze ouders hadden het net als zoveel andere ouders niet makkelijk. Als kleine jongen wist ik natuurlijk niet wat er aan de hand was maar ik merkte er wel veel van. Honger, kou en een vreemd, angstig gevoel. Mijn broer Cor ging, zo jong als hij was, op zijn fietsje met harde massieve banden naar Abcoude en omgeving om te proberen wat eten voor ons te krijgen.
Onze moeder ging met een aantal buurvrouwen naar de spoordijk bij de Rietlanden (*)
om met gevaar voor eigen leven steenkolen te pikken. Als de Duitsers je snapten werd je neergeschoten. Op een dag kwam mijn moeder thuis van de spoordijk met een grote buil op haar hoofd. Wat was er gebeurd? Nu, mijn moeder was de kolen in een zak aan het
stoppen terwijl een buurvrouw de stukken kool naar beneden gooide. Per ongeluk kwam een groot stuk kool boven op haar hoofd terecht. Ze dreigde flauw te vallen maar doordat de buurvrouwen tegen haar op harde toon bleven zeggen "Niet flauwvallen!" en haar door elkaar schudden is dat niet gebeurd. Ze is gelukkig heelhuids thuisgekomen.
.
.
Kort voor de hongerwinter, op 30 september 1944, werd mijn jongere broer Ton geboren,
een heel klein, leuk ventje dat ondervoed was. Mijn vader en moeder maakten zich ernstig zorgen om hem. Dankzij de aardige heer J. H. Innemee van apotheek R. F. Armbrust (na de oorlog Apotheek Innemee) op Molukkenstraat nr. 81, waarvan mijn moeder regelmatig gratis melkpoeder kreeg, is mijn broer er gelukkig goed doorheen gekomen.
(*) De Rietlanden was een rangeerterrein van de Nederlandse Spoorwegen en daar bevindt zich tegenwoordig het Rietlandpark met de ingang van de Piet Heintunnel.