Groot rijbewijs

Verteller: Jaap Meents. Jaap Meents
Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Danie Theronstraat, Transvaalbuurt

Ik mocht van Schip namelijk ook al ‘op het Opeltje’ (die was een stuk groter dan dat Renaultje).

De Mentor (knsm1948). Eén van de schepen waar Jaap op heeft gevaren, is het MS De Mentor. <br />Bron: kustvaartforum.

De Mentor (knsm1948). Eén van de schepen waar Jaap op heeft gevaren, is het MS De Mentor.
Bron: kustvaartforum.

Alle rechten voorbehouden

Na mijn eerste werkjaren bij Emmerich ben ik gaan werken bij Speyer. Dat was een bedrijf in dumpkleding ergens bij de Amstel. Daarna ben ik gaan varen. Ik zat op de grote vaart, bij de KNSM. Ik vertrok bij het oude KNSM-eiland. Mijn eerste bootreis was op een vrachtschip. Ik was toen een jaar of zestien. Mijn eerste reis ging naar Zuid-Amerika, naar Panama, Curaçao en Suriname. Ik had wel eerder willen gaan varen, maar je kreeg pas op je zestiende een monsterboekie.

Na een aantal jaren ben ik gestopt met het varen. Ik heb toen mijn rijbewijs gehaald. Ik ben de ‘andere dag’ direct begonnen bij Schip, het botencentrum. Ik kreeg toen een Renaultje van de zaak en reed daarmee door de stad. Ik deed voornamelijk de grachten. Vrij snel daarna heb ik ook mijn groot rijbewijs gehaald. Ik mocht van Schip namelijk ook al ‘op het Opeltje’ (die was een stuk groter dan dat Renaultje). Ik ben toen naar de rijschool Vogelaar in de Sarphatistraat gegaan. Ik vertelde dat ik mijn groot rijbewijs wilde halen, maar dat ik geen zin had om lessen te nemen. Ik had tenslotte al ervaring in ‘het groot rijden’, doordat ik in dat Opeltje reed. Ik wilde wel voor het afrijden een uurtje oefenen om die auto te leren kennen. Dat vond Vogelaar wel prima. Met het afrijden sneeuwde het. Na twee straten zei de examinator: “Stop maar, ga maar terug.” Ik dacht dat ik gezakt was, maar ik was toch echt geslaagd.

Met dat groot rijbewijs op zak ben ik aan het werk gegaan bij het abattoir en toen reed ik in een grote auto. Nadat ik wat meer ervaring had, ben ik ook op het buitenland gaan rijden: Italië, Turkije, Zweden en zelfs Iran. Tijdens de Iraanse revolutie in 1978 zat ik met mijn vrachtauto in Teheran.

Op een gegeven moment leerde ik mijn vrouw kennen. Die wilde dat ik stopte. Ik had echter geen zin om ‘onder een baas te werken’. Mijn vrouw heeft haar papieren gehaald en zo zijn we op de markt, de Dappermarkt, terecht gekomen.

-------------------------------------------------

Dit is verhaal nr. 18 uit een serie van 34 verhalen verteld door Jaap Meents.
Voor verhaal nr. 19 ga naar Mijn lust en mijn leven

Wilt u een overzicht van al zijn verhalen klik dan linksboven op de naam van de verteller Jaap Meents.

Alle rechten voorbehouden

641 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe