Tussen Oost en Artis staat alleen de Muiderpoort

Over de brug voorbij de Muiderpoort sloegen we rechtsaf een doodlopend straatje in.

Verteller: Wim Verschut
1 Fan
Muiderpoort, Artis

Voor een jochie van 10 uit de Transvaalbuurt hield, ook in 1953, de wereld niet op bij de grenzen van Oost.

Het straatje naast Artis. .<br />Foto: Wim Verschut ©

Het straatje naast Artis. .
Foto: Wim Verschut ©

Alle rechten voorbehouden

Lopend of met rolschaatsen onder gebonden werd het overige Amsterdam ontdekt, wat toen een stuk kleiner was dan nu.
Eén van de mooiste plekjes buiten Oost is ongetwijfeld Artis. Nou ja voor ons hoorde het bij Oost, alleen de Muiderpoort stond er nog tussen.

Op een mooie dag hadden mijn broer Piet (14) en ik besloten een bezoekje aan Artis te brengen. We waren hier wel eerder geweest maar dat was altijd in September, dan liep je voor 1 kwartje door het draaihek. Nu hadden we geen rooie cent, dus zat er niets anders op dan over het hek te klimmen.
Over de brug voorbij de Muiderpoort sloegen we rechtsaf een doodlopend straatje in tussen de dierentuin en gebouwtjes welke werden gebruikt als opslagplaats van Artis. (Dit straatje is nu afgesloten door een hek).
Hier zag je geen kip en toen aan de andere kant van het hek even niemand liep kon het klimmen beginnen.

Piet eerst en nadat hij aan de andere kant van het hek veilig was geland was het mijn beurt. Ik klom naar boven en draaide mijn lichaam over het hek.
Ratzzzzzzzzz, mijn mooie lange jas (deze was pas een aantal jaren hiervoor door Piet gedragen) bleef ik aan een scherpe punt hangen. Vanaf de zak tot aan de zoom liep een grote scheur.
Maar…… we waren binnen en door nonchalant de flarden onder de arm te draperen en de hand in de broekzak te laten rusten, konden we zonder op te vallen langs de dieren.

Over de weg naar huis deden we zo lang mogelijk. Nou we kwamen van een koude kermis thuis terwijl we toch alleen maar naar Artis waren geweest.

Wim Verschut

Wim Verschut geeft het estafettestokje door aan Jasperina Timman

-----------------------------------------

Terug naar de "index" van "Het estafettestokje"

Alle rechten voorbehouden

1391 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Muiderpoort - 1905 .<br />Foto: Jan van Deudekom

Muiderpoort - 1905 .
Foto: Jan van Deudekom

Alle rechten voorbehouden
Muiderpoort voor Artis - 2006 .<br />Foto: Wim Verschut

Muiderpoort voor Artis - 2006 .
Foto: Wim Verschut

Alle rechten voorbehouden
Straatje met hek - 2006 .<br />Foto: Wim Verschut ©

Straatje met hek - 2006 .
Foto: Wim Verschut ©

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
Wilma deJager-Eigenhuis

Gratis in Artis

Ook ik heb weleens in Artis  gratis rondgelopen. Thuis braken we onze nek over de cavia's. We hadden de hele buurt al voorzien van jonkies en m'n moeder besloot dat ik het mannetje Beertje maar naar Artis moest brengen. Met Beer in een ouwe boodschappentas met lijn 9 naar de PlantageKerklaan waar ik de cavia volgens de mevrouw achter de kassa maar naar het Reptielenhuis moest brengen omdat hij eerst in 'quarantaine' moest om te kijken of-ie wel gezond was. Daarna zou hij wel in het caviahuis terecht komen (een heel schattig huisje voor cavias met een hek eromheen). Okay, dat klonk logisch. En tot blijdschap van vriendinnetje en mijzelf mochten we verder vrij in Artis rondkijken. De keren daarna vaak in het caviahok gekeken maar Beer nooit meer gezien! ;-(

 

joop jansen 32

Re: Re: het straatje van Artis

Wim Verschut:
joop jansen 32:Inderdaad Wim, zo kwamen wij ook Artis in. Het was oorlog,hadden geen lange jas,dus kwamen wij,mijn broer en ik als jongste telg van het geziner zonder kleerscheuren afHet was wel een bekent straatje om gratis in Artis te komen .Artis is daardoor niet op de fles gegaan en bestaat gelukkig nogLeuk deze reacties dit straatje was voor mij meer dan de overstap naar artis. Later toen ik verkering kreeg was dit het straatje waar wij in de auto van de baas heerlijk hebben zitten vrijen. Met Artis heb ik het later goed gemaakt want vanaf mijn 18e jaar tot vele tientallen jaren erna was ik vriend van Artis.Ik ben benieuwd of er nog meer mensen hun bekentenis zullen delen op deze pagina. Wim Verschut

Beste Kerel,
Jullie waren ook gauw tevreden en vind dit vrijen in een auto; behelpen,ondanks dat jullie dan wel droog blijven,als het regent.
Als je nog eens op aarde komt,probeer het dan gewoon op het gras of heide en vliegen de stukken er vanaf. Dit heet dan vrijen.
Jullie waren in iede rgeval gauw tevreden en je baas, als hij dat geweten had, ontevreden.
Joop Janjsen

Wim Verschut

Re: het straatje van Artis

joop jansen 32:
Inderdaad Wim,zo kwamen wij ook Artis in.
Het was oorlog,hadden geen lange jas,dus kwamen wij,mijn broer en ik als jongste telg van het gezin
er zonder kleerscheuren af
Het was wel een bekent straatje om gratis in Artis te komen .
Artis is daardoor niet op de fles gegaan en bestaat gelukkig nog

Leuk deze reacties dit straatje was voor mij meer dan de overstap naar artis. Later toen ik verkering kreeg was dit het straatje waar wij in de auto van de baas heerlijk hebben zitten vrijen.
Met Artis heb ik het later goed gemaakt want vanaf mijn 18e jaar tot vele tientallen jaren erna was ik vriend van Artis.
Ik ben benieuwd of er nog meer mensen hun bekentenis zullen delen op deze pagina.
Wim Verschut

Erik

Het Hek

Tussen Oost en Artis staat hij daar, die trotse Muiderpoort,
Beschermheer van geschiedenis, maar in geen schoolklas ooit gehoord.
Want achter die poort liep een straatje, ja dat wist zelfs een hond,
Waar zich het gratis toegangshek naar Artis ooit bevond.
Dat oud verroeste toegangshek, thans blakend in het groen,
Moest eigenlijk na lange tijd, de mond eens open doen.
De rode koppen die het gaf, de rode oortjes die het zou geven,
Doen dan opnieuw een gouden tijd bij de jeugd van toen herleven.
De korte en de lange broek, met scheur of winkelhaak,
Bebloede krassen, soms een gat; maar echt toch niet zo vaak.
De zenuwen in het jonge lijf, als over die horde werd gestapt,
En remsporen als een oud wijf, als een suppoost je snapt.
Van binnen zie je hem nog staan, dat geschiedenisrijke hek.
En slikt heel stiekem weg, die traan; als oude grijze gek.

joop jansen 32

het straatje van Artis

Inderdaad Wim,zo kwamen wij ook Artis in.
Het was oorlog,hadden geen lange jas,dus kwamen wij,mijn broer en ik als jongste telg van het gezin
er zonder kleerscheuren af
Het was wel een bekent straatje om gratis in Artis te komen .
Artis is daardoor niet op de fles gegaan en bestaat gelukkig nog