In de zomer van 2011 liep ik samen met mijn dochter door het Oosterpark. Al heel lang was ik hier niet meer geweest omdat wij al 35 jaar in Lelystad wonen. Toen ik nog in de Maritzstraat woonde kwam ik hier regelmatig.
Alle herinneringen kwamen weer naar boven, bij een bankje zag ik in gedachten weer mijn opa zitten. Regelmatig was hij hier wel te vinden om een potje te dammen met andere mannetjes.
Bij de speeltuin komen de herinneringen aan mijn korfbaltijd weer naar boven. Hier op een te klein en altijd met bladeren overdekt veld, heb ik regelmatig met mijn korfbalclub Victoria het op moeten nemen tegen MEO = Muiderpoort en Omstreken, ( beide clubs bestaan allang niet meer ).
Ook ruik ik weer de alles overheersende geur van de al heel lang verdwenen Amstelbrouwerij.
In het Oosterpark zelf was het toen verboden om zich buiten de wandelpaden te begeven, behalve bij speciale gelegenheden. Er waren wel eens turndemonstraties, ook was er een rugbywedstrijd ter promotie van deze toen nog onbekende sport. Met regelmaat werd op de zondag bij de muziektent het oor gestreeld, althans als het om muziek ging waar jij van hield.
Nu zijn de perken volop in gebruik als speelveld en om te liggen in de zon. Ondertussen moesten wij, wandelend en dan weer eens stil staand genietende van het uitzicht, oppassen om niet aangereden te worden door een fietser.
Nee, dan in de 60-er jaren. Toen was dit park natuurlijk vooral ook de uitgesproken plek om met je meisje naar toe te gaan om te oefenen in het zoenen. En toen ik dit onderdeel en nog wat meer aardig onder de knie had, trouwde ik in 1965. De plek voor onze bruidsfoto’s was in het Oosterpark.