Marijke Stein
Frits Slicht
De openluchtschool
Als ik eenmaal voorbij het Tropeninstituut was, kwam ik langs het Parkherstellingsoord. Later zat daar ook een andere revalidatie instelling bij. Dat was het Prinses Beatrixoord. Ik meen mij vagelijk te herinneren dat daar een open terras was met bedden.
Even verderop, iets daar voorbij aan de rechterkant, zat de openluchtschool. Als ik terug liep van school naar huis in de Pieter Vlamingstraat, lagen daar regelmatig kinderen in bedjes te slapen. Die lagen echt in de openlucht, voor de school, op het terras te slapen. ’s Morgens liep ik altijd langs de zijkant van die school, ik ging dan een vriendinnetje ophalen. Aan de zijkant van de school zat een grote keuken. Je kon er gemakkelijk naar binnen kijken. Ik zag dan dat ze daar pap met vellen kregen te eten. Je kon zien hoe de pap werd gemaakt in van die grote pannen. Er werd flink in de pannen geroerd. Vanuit die pannen ging het dan van plets, plets in de borden. Dan kon je de vellen goed zien. Die kinderen zaten trouwens in de keuken te eten.
De paardenstal van de Amstel brouwerij
Het vriendinnetje dat ik ging ophalen, woonde boven de paardenstal van de Amstel brouwerij. Als ik naar haar toe ging, moest ik altijd door de stallen. Haar naam was Geertje van der Linde. Er stond in het zijstraatje (tussen het park en de Mauritskade) zo’n halfrond gebouw, het leek wel een ijzeren keet. In dat halfronde gebouw stonden allemaal kratten waarin de biervaten werden vervoerd. Ook was er een lorrie (een rolwagentje) waarmee ze die kratten oppakten.
Tegenover deze stal zat de oude HBS (zie foto hieronder). Naast die school in de hoek links voor je het park in ging woonde ook een jongen die bij mij in de klas zat, zijn naam was Hans Honing.
