Samen zijn!

Het samen zijn met feesten (joodse feesten) en op vrijdagavond was altijd wel belangrijk. Meestal was dat met allemaal familie, met ooms en tantes en met neefjes en nichtjes.
Ook met de verjaardagen kwamen we altijd bij elkaar. Mijn zuster en ik waren een dag na elkaar jarig (op 7 en 8 oktober). Dan zou je zeggen, dat vier je dan in enen. Nee hoor, ze kwamen de ene dag en de volgende dag weer. Mijn moeder vond altijd dat het haar op deze manier wel een hoop taartjes kostte.

Mijn ooms en tantes waren allemaal erg aardig. Mijn moeder had wel een zuster maar die is jong gestorven. Dat was haar zuster Sijtje, zij was geboren op 29 augustus 1883 en is overleden op 22 december 1912. Verder had mijn moeder vier broers (Salomon, Isaac, Abraham en Daniël). Daar zijn er drie van in de oorlog vermoord. Allen mijn oom Abraham heeft de oorlog overleefd, hij was gemengd gehuwd (gehuwd met een niet-joodse vrouw).

Van mijn familie heeft verder niemand het overleefd. Later bleek er nog wel een verre neef, van de familie Roselaar de oorlog te hebben overleefd. Na de oorlog ben ik nog vele weken lang naar het Centraal Station geweest om op de lijsten te kijken. Bij het Centraal Station werden toen lijsten opgehangen van de mensen die waren terug gekomen. Ik ging kijken of er misschien nog een familielid het had overleefd, maar ik vond niemand.