Lijken onder de vloer

Verteller: Piet Wesseling
1 Fan
Retiefstraat, Transvaalbuurt

Het luik kwam omhoog. Gapende inktzwarte duisternis. Pappa boog zich het gat in...

Pietje 1952 Pietje (1952) in het mooie fluweel van onder de vloer. Pietje had trouwens stijl haar en geen krullen. Zijn moeder - als kapster  - 'watergolfde' zijn haar met een gloeiende krultang. "Waarschijnlijk ben ik daarom nu zo kaal als een biljartbal," vertelt Piet.

Pietje 1952 Pietje (1952) in het mooie fluweel van onder de vloer. Pietje had trouwens stijl haar en geen krullen. Zijn moeder - als kapster - 'watergolfde' zijn haar met een gloeiende krultang. "Waarschijnlijk ben ik daarom nu zo kaal als een biljartbal," vertelt Piet.

Alle rechten voorbehouden

Vlak na de Tweede Wereldoorlog verhuisden mijn ouders met hun zoontjes Fransje (4) en Chrisje (2) van Wittenburg naar de Retiefstraat 101, waar vele huizen leeg waren na de jodendeportaties. Fransje begon direct een onderzoekingstocht door het onbekende huis. In de donkere gangkast onder de trap vond hij een luik! Pappa Piet en mamma Mien werden gewaarschuwd en het luik kwam omhoog. Gapende inktzwarte duisternis. Pappa had een knijpkat en boog zich het gat in. Spinnerag, puin, rommel en heel in de verte… "Jezus christus!" schreeuwde pappa (hij was een vroom katholiek). "Daar liggen een paar lijken!" Mamma keek ongelovig voorovergebogen onder de vloer mee en ook zij zag onder de vloer enkele gestalten liggen. "God same lazere!" (ook moeder was een devote gelovige). Nadat enkele kaarsen waren ontstoken en vader (hij was dapper!) verder onder de vloer gekropen was, bleken de ‘lijken’ twee paspoppen te zijn, zoals door kleermakers gebruikt werden. Er omheen lagen enkele balen fraaie fluwelen stof. Later hoorden we dat hier een joodse kleermaker gewoond had. Tot diep in de vijftiger jaren droegen de kinderen Wesseling dure fluwelen kleertjes. Niemand begreep hoe we aan de stof kwamen! Als bewijs hierbij een foto van mijzelf (Pietje) in het fluweel (met kantenkraag) door Foto Fransen gemaakt in 1952. Foto Fransen was destijds gevestigd aan de Beukenweg 22, telefoon 50471 (5 cijfers!), zo vermeldt hun stempeltje keurig aan de achterzijde van de foto.

Alle rechten voorbehouden

3515 keer bekeken

8 reacties

Voeg je reactie toe
vrager

Re: Re: Re: Peter J. Muller

welke duijm:
Re: Peter J. Muller:wie weet wie er 1950-1955 op de retiefstraat 2 L amsterdam woonden ?Duijm

duijm zou hier ook al wonen vanaf 1943 tot 1948

duijm

Re: Peter J. Muller

wie weet wie er 1950-1955 op de retiefstraat 2 L amsterdam woonden ?

Duijm

Johan Tolsma

laren

Ik ben op zoek naar dhr.Piet Moelee uit Amsterdam (Kinkerstraat), die in 1961 in Julianaoord in Laren was opgenomen.(Revalidatie-centrum).
Ik hoor graag het een en ander over hem.

vr.gr.Johan Tolsma

Visitor

Peter J. Muller

Beste Piet, Ik ben van 1946 (geboren Retiefstraat 85-hs, later verhuisd naar nr 65 3-hoog) en ging buiten de buurt naar de Hogewegschool (de school met den bijbel) waar ik fijne herinneringen aan bewaar. Ja, dat weekblaadje zal wel kloppen, in 1965 was ik de oprichter van HITWEEK en daarna volgde nog een hele trits andere bladen. Ik heb genoten van jouw verhaal, wat me ook vaag bekend voorkwam, misschien dat er bij ons thuis over gesproken werd.

Visitor

Dennis de Waart

Interessant verhaal zeg. Mijn moeder heeft ook een dergelijke verhuizing meegemaakt. Mijn moeder, Truus van Eijk en geboren in 1941 in de Sumatrastraat, verhuisde kort na de oorlog naar Retiefstraat 39 - III. De Sumatrastraat was te klein geworden en mijn opa kon in de Transvaalbuurt een grotere woning betrekken. Mijn moeder kan zich nog herinneren dat alle binnendeuren ingetrapt waren toen ze er kwamen wonen en zodoende hersteld moesten worden. Het werk van onze bezetter of schatzoekers? De overburen, de familie Lieverse, woonden in nieuwbouw uit de vijftiger jaren. De oude woningen aan de overzijde waren zo gestript van vloeren en kozijnen dat de boel was ingestort. Volgens mijn moeder was het een arme tijd, maar je was met niets tevreden. Ze ging dan ook niet naar de Christus Koningkerk, daar moest ze plaatsengeld betalen van het weinige geld dat ze als tiener verdiende. De Sint Bonifatiuskerk was gratis. Wat een tijd zeg. Ik zal mijn moeder eens om foto's vragen. Wie weet zal ik dan ook eens een stukje op de site zetten.

Visitor

Piet Wesseling

Antwoordje aan Peter J. Muller: bedankt voor je leuke reaktie, Peter! Ik kan me een Peter Muller in mijn klas herinneren. Ik meen de Leonardusschool of de St.Jozef Maatschappijschool. Wat is je geboortejaar? Ik herinner me héél vaag iets van een weekblaadje of zo iets dat 'mijn' Peter Muller startte. Zegt het je iets?

Visitor

Peter J. Muller

Mooi verhaal Piet! Ik herinner mij Warna nog goed, vooral het kleine luikje in de muur waardoor je ijsjes kon bestellen. Toch vond ik de ijsjes aan de overkant op de hoek, van Jamin, lekkerder. We haalden vaak friet (25 cent) met piccalilly of mayo en kroketten (10 ct). Een snackbar zit er nog steeds, alleen geen Warna meer, en Foto Fransen bestaat nog steeds, een stukje verderop. Jammer dat ik me jou niet kan herinneren.

Visitor

Hennie Moelee

Hoi Piet, Heb jij bij Warna die lekker ijsjes met slagroom verkocht? Of het eerste patatje met picalilly, want met mayonaise was er nog niet? Ik kan me jou heel vaag herinneren. Wij kwamen redelijk vaak bij Warna.