De brandgang

Verteller: Maarten Spanjer
1 Fan
Retiefstraat, Transvaalbuurt

Ik groeide op in de Transvaalbuurt, een buurt waar voor de oorlog veel Joden woonden. Wij woonden op twee hoog in de Retiefstraat.

 De Retiefstraat omstreeks 1949 - een foto van Els Bloos-Smit: "Wij woonden schuin tegenover Maarten Spanjer op nummer 40. Ik ben hier geboren in 1950 en ik geloof dat mijn ouders hier kwamen wonen in 1949, van omstreeks deze tijd of iets eerder is de foto."

De Retiefstraat omstreeks 1949 - een foto van Els Bloos-Smit: "Wij woonden schuin tegenover Maarten Spanjer op nummer 40. Ik ben hier geboren in 1950 en ik geloof dat mijn ouders hier kwamen wonen in 1949, van omstreeks deze tijd of iets eerder is de foto."

Alle rechten voorbehouden

Ik groeide op in de Transvaalbuurt, een buurt waar voor de oorlog veel Joden woonden. Wij woonden op twee hoog in de Retiefstraat. Op de zolderetage was een brandgang, die door het hele blok heen liep. Mijn oudere broer en ik maakten daar wel eens misbruik van als we uit waren geweest. We lieten ons dan door de taxichauffeur aan het einde van de straat afzetten op een ander huisadres en zeiden dat we boven geld gingen halen. Met een loper openden we de buitendeur en liepen via die brandgang naar ons huis, terwijl de taxi vergeefs stond te wachten.

Naast ons woonde een kinderloos echtpaar, die wij Oom Wim en Tante Wil noemden. Als er bij ons ruzie was werden de kinderen altijd naar ze toegestuurd, ook weer via die brandgang. In hun huis hingen allemaal foto's van een Joods kindje, Petertje. In een paars gevoerde envelop bewaarde mijn tante een haarlokje van Petertje dat zij mij af en toe liet zien.

In de Tweede Wereldoorlog zagen mijn oom en tante dat aan de overkant, op de hoek van de Pretoriusstraat, Joodse mensen door Duitse soldaten naar binnen werden getrokken. Een joodse vrouw zag mijn oom en tante op de veranda staan kijken en wees veelbetekenend naar boven. Oom en tante zijn daar gaan kijken en vonden op zolder een baby'tje in de kolenkist. Zij namen het jongetje, dat ze Petertje noemden, bij hen in huis en verzorgden het, bang voor ontdekking. Het jongetje huilde veel, maar toen er twee keer een inval kwam, was hij stil. Het werd als de hand van God gezien dat het kindje nooit werd ontdekt. Maar een paar maanden na de oorlog stierf het jongetje wel aan difterie

Alle rechten voorbehouden

6729 keer bekeken

11 reacties

Voeg je reactie toe

Retiefstraat 37 III hoog.

Ik speelde vaak op het pleintje.

Later met veel vrienden in de straat slagbal met rondjes.

Ok kooltje schieten aan de ingang bij de kapper van ome Willen en Lafeber.

Abbe

Sibogastraat tugelaweg

Wij woonden in de sibogastraat (een vergeten straat)nr 7 /3 hoog Ging naar de peuterschool in de riouwstraat.

Zijn daarne verhuisd naar de tugelaweg 67 (volgens de archieven heeft daar voor de verbouwing de fam verdooner gewoond)

 

Rob van der Kleij

Retiefstraat

Ik woonde op nr. 40 drie hoog

Ron Tuinder

Re: ina heymans

A.Verdooner:
Eindelijk heb ik dit stukje gelezen.Ik moet je vertellen dat ook ik in het blok heb gewoond.Mijn vader had daar de bakkerij die je kon bereiken via de tuin onder de corridoor.Toen ik jouw bericht las kwamen er opeens allemaal namenlos van de jongens waar ik als kind mee gespeeld had zoals Gerrie Zijtveld Hillie Dijkhuizen en Gerr e Dick Dresselhuis en ook Sjaantje Tuinder en als ik me goed kan herrinneren ook Ina Heymans.Ik heb daar gewoond van 1936 tot 1942 en toen kwam die nare tijd waar je liever niet meer aan wilt denken maar wat steeds terugkomt.Ik vind het erg leuk als dit briefje bij jouw aankomt. De hartelijke groeten van Appie Verdooner.

ls:
bij toeval kom ik op deze site terecht en vind mijn naam: Tuinder
Sjaantje Tuinder was mijn tante, mijn vader heette Nico Tuinder en mijn grootouders waren Klaas en Meintje, wonend op de Tugelaweg, ik geloof 71''?, de naam Verdooner klinkt mij bekend in de oren, Ik kwam vanaf 1950 veel bij mijn grootouders; de bakkerij herinner ik mij goed. Apart om al deze verhalen tegen te komen op het net. gr.. Ron Tuinder, Amstelveen (63 j)

A.Verdooner

ina heymans

Eindelijk heb ik dit stukje gelezen.Ik moet je vertellen dat ook ik in het blok heb gewoond.Mijn vader had daar de bakkerij die je kon bereiken via de tuin onder de corridoor.Toen ik jouw bericht las kwamen er opeens allemaal namenlos van de jongens waar ik als kind mee gespeeld had zoals Gerrie Zijtveld Hillie Dijkhuizen en Gerr e Dick Dresselhuis en ook Sjaantje Tuinder en als ik me goed kan herrinneren ook Ina Heymans.Ik heb daar gewoond van 1936 tot 1942 en toen kwam die nare tijd waar je liever niet meer aan wilt denken maar wat steeds terugkomt.Ik vind het erg leuk als dit briefje bij jouw aankomt. De hartelijke groeten van Appie Verdooner.

Rick

Re: Ina Heijmans

Ina Heijmans:
Aan het eind (of het begin) van de Retiefstraat was de Maritzstraat. Aan deze straat lag 'de Krugerhof', een tuin waar de mensen die aan deze Krugerhof woonden, in de zon konden zitten en de kinderen konden spelen. Dat waren dus mensen die in de Maritzstraat woonden of aan de Tugelaweg en de Chr. de Wetstraat. In deze laatste straat ben ik geboren in 1940 en ik heb daar gewoond tot 1961 met mijn ouders en broer. Van de 'tuin' zoals wij die noemden werd veel gebruik gemaakt, er werd verstoppertje gespeeld, gezongen, gepraat. Een enkele keer kwamen de 'Volendammers' muziek maken, een groep muzikanten die door Amsterdam trok. Nu is er bij de 'poort' een hek, er kan niemand zomaar naar binnen. Graag zou ik nog eens een kijkje nemen.

Dag Ina,

Ik woon aan de krugerhof, dus als je een keer een kijkje wilt nemen ben je van harte welkom. Laat wat horen! Ik ga nu wel even op vakantie dus daarna...

Mvg, Rick

Maneke

Re: Joods onderduikkindje

Marga Vosveld:
Onze buren "oom Wim en tante Bets" van Keulen waren mij zeer lief. Ook ik ken de fotolijst van Petertje aan de muur met daarin de zes babyfotootjes. Is er misschien iemand die wat over de geschiedenis van de familie van Petertje weet en of die familie in de Pretoriusstraat woonde of, wat ook mogelijk is, in de Retiefstraat. Na de oorlog schijnt er nog familie te zijn geweest.M. Vosveld

Geachte M. Vosveld,

Ik kan u helaas geen nadere bijzonderheden melden over Petertje of zijn familie, wel kan ik u melden welke joodse familie in het huis woonde waar uw ouders na deportatie van deze familie zijn ingetrokken, nl:

Gezin Alexander Frank,
Retiefstraat 25 II, Amsterdam
Situatie op 1 februari 1941

Alexander Frank:
geb.Meppel, 23 augustus 1908
Midden-Europa, 31 maart 1944
Gezinshoofd

Debora Frank-Halberstadt »
geb.Amsterdam, 19 december 1912
Sobibor, 16 april 1943
Echtgenote

Jakob Frank »
geb. Amsterdam, 14 februari 1942
Sobibor, 16 april 1943
Zoon

Met vriendelijke groet,
Maneke

Marga Vosveld

Joods onderduikkindje

Onze buren "oom Wim en tante Bets" van Keulen waren mij zeer lief. Ook ik ken de fotolijst van Petertje aan de muur met daarin de zes babyfotootjes. Is er misschien iemand die wat over de geschiedenis van de familie van Petertje weet en of die familie in de Pretoriusstraat woonde of, wat ook mogelijk is, in de Retiefstraat. Na de oorlog schijnt er nog familie te zijn geweest.

M. Vosveld

Visitor

A. van de Riet - de Jong

De Transvaalbuurt tijdens de Tweede Wereldoorlog ken ik vanuit twee gezichtspunten. Mijn vader had daar voor de O.V.V. melkfabriek zijn melkwijk. Tijdens het weghalen van de Joden kwam hij elke dag huilend thuis. Er was/waren weer familie(s) weggehaald. Vóór het zover was ging ik in de vakanties met hem mee, mocht ik 'helpen'.
Vanaf 1943/44 heb ik tijdelijk met de M.U.L.O., de Frankendaelschool in het schoolgebouw in de Christiaan de Wetstraat les gehad.

Visitor

Ina Heijmans

Aan het eind (of het begin) van de Retiefstraat was de Maritzstraat. Aan deze straat lag 'de Krugerhof', een tuin waar de mensen die aan deze Krugerhof woonden, in de zon konden zitten en de kinderen konden spelen. Dat waren dus mensen die in de Maritzstraat woonden of aan de Tugelaweg en de Chr. de Wetstraat. In deze laatste straat ben ik geboren in 1940 en ik heb daar gewoond tot 1961 met mijn ouders en broer. Van de 'tuin' zoals wij die noemden werd veel gebruik gemaakt, er werd verstoppertje gespeeld, gezongen, gepraat. Een enkele keer kwamen de 'Volendammers' muziek maken, een groep muzikanten die door Amsterdam trok. Nu is er bij de 'poort' een hek, er kan niemand zomaar naar binnen. Graag zou ik nog eens een kijkje nemen.

Visitor

Els Smit

Wij woonden op nummer 40, schuin tegenover Maarten. Ik ben hier in 1950 geboren en verhuisd naar Osdorp toen ik 20 jaar was. Dat vond ik verschrikkelijk, want daar kende je niemand. Uiteindelijk heb ik hier (in Osdorp) mijn man ontmoet, dus het was toch nog ergens goed voor. Ik heb een fijne jeugd gehad in de Retiefstraat.