Het Amolf Instituut aan de Kruislaan.

Jeugdherinneringen van Pim Kool. nr. 10

Verteller: Pim (W.H.) Kool
2 Fans
Watergraafsmeer, Roeterseiland

Aan het eind van de Kruislaan kwam je op de Oosterringdijk.

Het Amolf Instituut aan de Kruislaan. Toen nog in een landelijke omgeving. In 2010 is de nieuwbouw geopend, als onderdeel van het Science Park.

Het Amolf Instituut aan de Kruislaan. Toen nog in een landelijke omgeving. In 2010 is de nieuwbouw geopend, als onderdeel van het Science Park.

Alle rechten voorbehouden

Na een middelbare schooltijd in Zuid studeerde ik verder in Oost in de universiteitsgebouwen op het Roeterseiland. Druk, druk, druk, want de geboortegolf begon net massaal te studeren. Collegezalen waren overbezet, studenten zaten op de trappen of moesten staan vanwege onvoldoende zitplaatsen, of volgden het college, als de docent zeer vooruitstrevend was, in een andere zaal op een tv-scherm. Zoals ook nu gebeurt zakte het aantal toehoorders drastisch na enkele colleges en kon iedereen weer zitten. Practicum in de voormalige diamantslijperij (Nieuwe Achtergracht). Pas verbouwd, maar de aannemer had slecht werk afgeleverd, dus tijdens practicum helmen op want soms kwamen stukken uit het plafond vallen. Ik ken nog de oude Roetersstraat met veel kleine winkeltjes. Niets meer van over. Misschien nog wel Kriterion, de bioscoop, gerund door studenten. Aan de Valckenierstraat naast het laboratorium aldaar stonden garages en loodsen gerund door, denk ik, Italianen. Door de ingang kwam het ene autowrak na het andere binnen, de auto's werden volledig gestript en gericht, en uit de uitgang rolde de ene na de andere glanzende bolide. Vaklieden, maar zo'n auto kon je toch beter niet kopen. Promotiewerkzaamheden ook in Oost, in het Amolf instituut aan de Kruislaan, in de wandelgangen Cruijfflaan genoemd (het Ajaxstadion was in de buurt van de Kruislaan). De oude naam van het lab was: Lab. voor Massascheiding. Er is ooit wel eens een brief aangekomen, gericht aan: Lab. voor Rassenscheiding. Rijdend over de Kruislaan kwam je eerst langs de Jaap Edenbaan, reed onder het spoorwegviaduct (rangeerterrein) door en kwam dan in een landelijk gebied. Links het Amolf instituut, rechts een boerenbedrijf. De hoogleraar-directeur, zelf van boerenafkomst, had goede betrekkingen met de boer. Aan het eind van de Kruislaan kwam je op de Oosterringdijk. Het gebied is nu compleet veranderd en omvat nu het Science Park Amsterdam.
--------------------------------------------------------------------------

Voor het 11e verhaal uit deze serie ga naar:
Draadomroep, telefoon en zwart-wittelevisie

Alle rechten voorbehouden

1478 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

De auteur bij zijn experimentele opstelling in het Amolf instituut (1972).

De auteur bij zijn experimentele opstelling in het Amolf instituut (1972).

Alle rechten voorbehouden
De 'separatorgroep" voor het Amolf Instituut. De "separator"groep voor het Amolf instituut. Staand, derde van links: de auteur; zittend links, bij uitzondering zonder zijn <br />karakteristieke pijp en witte laboratoriumjas <br />de hoogleraar-directeur J. Kistemaker. De foto is van 1972.<br />Naast Kistemaker zit Frans Saris. Hij was toentertijd groepsleider a.i. en naast Kistemaker als mijn promotor was hij mijn copromotor.<br />Frans is later Kistemaker opgevolgd, weer later directeur ECN in Petten geworden, en ten slotte decaan in Leiden van de natuurwetenschappelijke Faculteit. <br />Foto: Pim Kool Staand, derde van links: de auteur; zittend links, bij uitzondering zonder zijn karakteristieke pijp en witte laboratoriumjas de hoogleraar-directeur J. Kistemaker. Naast Kistemaker zit Frans Saris. Hij was toentertijd groepsleider a.i. en naast Kistemaker als mijn promotor was hij mijn copromotor.<br />De foto is uit 1972.<br />Foto: Pim Kool

De 'separatorgroep" voor het Amolf Instituut. De "separator"groep voor het Amolf instituut. Staand, derde van links: de auteur; zittend links, bij uitzondering zonder zijn
karakteristieke pijp en witte laboratoriumjas
de hoogleraar-directeur J. Kistemaker. De foto is van 1972.
Naast Kistemaker zit Frans Saris. Hij was toentertijd groepsleider a.i. en naast Kistemaker als mijn promotor was hij mijn copromotor.
Frans is later Kistemaker opgevolgd, weer later directeur ECN in Petten geworden, en ten slotte decaan in Leiden van de natuurwetenschappelijke Faculteit.
Foto: Pim Kool Staand, derde van links: de auteur; zittend links, bij uitzondering zonder zijn karakteristieke pijp en witte laboratoriumjas de hoogleraar-directeur J. Kistemaker. Naast Kistemaker zit Frans Saris. Hij was toentertijd groepsleider a.i. en naast Kistemaker als mijn promotor was hij mijn copromotor.
De foto is uit 1972.
Foto: Pim Kool

Alle rechten voorbehouden
Natuurkundig Laboratorium van de UvA aan de Valckenierstraat. Nu heet het het Van der Waals-Zeeman Instituut. Rechts waar je nu garageboxen ziet, waren toen de loodsen waar autowrakken weer als nieuw gemaakt werden.<br />Foto: Pim Kool

Natuurkundig Laboratorium van de UvA aan de Valckenierstraat. Nu heet het het Van der Waals-Zeeman Instituut. Rechts waar je nu garageboxen ziet, waren toen de loodsen waar autowrakken weer als nieuw gemaakt werden.
Foto: Pim Kool

Alle rechten voorbehouden
Een nieuw gebouw naast het oude aan de Caroline MacGillavrylaan - 2014 .<br />Foto: Jo Haen

Een nieuw gebouw naast het oude aan de Caroline MacGillavrylaan - 2014 .
Foto: Jo Haen

Alle rechten voorbehouden
Anneke Koehof

Het Amolfinstituut aan de Kruislaan

Hiervoor moesten de volkstuin complexen wijken. Ik kan me nog het verdriet herinneren van de mensen die hun hele ziel en zaligheid in hun volkstuin hadden gelegd, er het hele jaar van aten, omdat ze groenten en fruit wekten en toen hun tuinen door bulldozers zagen verdwijnen...
Zie mijn verhaal 'Naar de tuin'. Het verdriet van de vooruitgang...