Mijn jeugd

Transvaalbuurt, Oosterparkbuurt

De laatkomers kregen een briefje in een andere kleur mee. Daar werd dan in je rapport een aantekening van gemaakt.

Mijn jeugd In 1958 zijn wij getrouwd. Deze foto is genomen voor ons huis op het Krugerplein.

Mijn jeugd In 1958 zijn wij getrouwd. Deze foto is genomen voor ons huis op het Krugerplein.

Alle rechten voorbehouden

Ik kom uit een zeer streng gelovig katholiek gezin. We kenden eigenlijk alleen maar katholieke mensen. Mijn vader was kerkzanger in de Bonifatiuskerk en in de Mozes en Aäronkerk. Na de oorlog gingen wij naar de Christus Koningskerk. Natuurlijk aten wij op vrijdag altijd vis. Mijn vader haalde speciaal stokvis op het Waterlooplein, bij Joodse vismannen. Dat aten wij dan met rijst, mosterdsaus en gebakken uien. Als kind moest ik ’s ochtends voor de school begon, eerst naar de mis in de Bonifatiuskerk. Ik kreeg dan een apothekersflesje met warme melk en brood mee, omdat je nuchter aan de commune moest deelnemen. In de kerk stond een mandje met briefjes en als ‘bewijs’ dat je in de kerk was geweest, moest je een briefje mee naar school nemen. Voordat ik naar de kerk ging haalde ik een vriendinnetje op dat ’s ochtends niet altijd klaar stond. Hierdoor kwamen we regelmatig te laat. De laatkomers kregen een briefje in een andere kleur mee. Daar werd dan in je rapport een aantekening van gemaakt. Hiervoor kreeg ik thuis op mijn kop.
Na de lagere school ging ik naar een soort huishoudschool in de Bankastraat. Dat vond ik niet leuk, en ik heb de school ook niet afgemaakt. Ik mocht eigenlijk van mijn vader niet op dansles, maar deed het toch. Gelukkig maar, want bij dansschool Sandmann aan de Amstel ontmoette ik mijn man, Gerrit. Na mijn huwelijk ben ik in mijn ouderlijk huis blijven wonen. Er heerste toen woningnood en je was blij dat je wat had. In het begin woonden wij er met een heel stel: mijn twee broers met hun vrouw en een broer die vrijgezel was. Mijn drie kinderen zijn er ook geboren. In 1973 hebben we de buurt verlaten en zijn we naar Osdorp verhuisd.

Alle rechten voorbehouden

4240 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Palmpasen. Mijn zoon Chiel en dochter Annemiek met hun Palmpasentak op het Krugerplein (1965).

Palmpasen. Mijn zoon Chiel en dochter Annemiek met hun Palmpasentak op het Krugerplein (1965).

Alle rechten voorbehouden
Trouwen in het Oosterpark "Trouwfoto genomen in het Oosterpark (1958). De kinderen waren toevallig in het park."

Trouwen in het Oosterpark "Trouwfoto genomen in het Oosterpark (1958). De kinderen waren toevallig in het park."

Alle rechten voorbehouden
Carnaval Carnavalsoptocht door de buurt. (1971) Mijn zoon Chiel won een prijs voor zijn boevenpak; een bouwpakket van de "Bismarck". De zwarte strepen had hij met viltstift ingekleurd.

Carnaval Carnavalsoptocht door de buurt. (1971) Mijn zoon Chiel won een prijs voor zijn boevenpak; een bouwpakket van de "Bismarck". De zwarte strepen had hij met viltstift ingekleurd.

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
Otto Nordmann

boven de kolenboer

Beste Peter

Mijn zuster en broer zijn respectievelijk 10 en 7 jaar ouder als ik.
Ik ben van 1951. Ik zal mijn zuster en broer er eens over vragen.

peter muller

boven de kolenboer

otto, in 1944 had mijn vader p.j.muller een meubelstoffeerderij op het krugerplein 15, kun jij je daar misschien iets van herinneren? ik probeer wat meer over mijn vader in die periode te weten te komen.
behalve meubelmaker was hij ook een verdienstelijk zondagsschilder.

Ans van Voorthuysen van Berkel

Familie van Berkel

Bij het bekijken van de site geheugen van oost kwam ik dit artikel tegen, leuk om een trouwfoto
van mijn oom Gerrit te zien en het verhaal van zijn vrouw Wil. Ik ben een dochter van zijn broer
Leo van Berkel.
Ik heb zelf 15 jaar in de Cilliersstraat gewoond daarna nog 7 jaar op het Afrikanerplein toen zijn
wij verhuist naar Buitenveldert, Inmiddels woon ik al 23 jaar in Uithoorn

Otto Nordmann

Boven de kolenboer

De foto van het echtpaar op de scooter is pal voor mijn geboortehuis genomen, n.l. krugerplein 15, waar ik met mijn ouders, broer Ruud ( Rudie, Rudolf, Dolf ) en zus Els hebben gewoond van 1942 tot 1967. Ik ben geboren in 1951 en heb er bijna 17 jaar gewoond.
De kolenhandel werd inderdaad uitgebaat door Zevenhek, maar ook door Brevee ooit.Op de foto zie je het portiek waar een prachtig tegeltableau was te vinden in zuivere jugendstil. De regenpijp heb ik menigmaal beklommen, want als er niemand thuis was kwam ik zo boven en met mijn voet deed ik het raampje open en kwam zo uit in het pijpenlaatje, zo heette dat, en boven was de deur altijd open. We woonden op 3 hoog.
Het randje op de foto boven het trottoir, (had je trouwens overal) gebruikten wij voor RANDJE-TIK. Met een kleine bal moest je dan zo veel mogelijk keren achter elkaar het balletje vanaf het schuine randje laten terugspringen en opvangen zonder dat de straat werd geraakt, Met de stoepranden deden wij iets soortgelijks en het heette STOEPIE. Een bal, b.v. een voetbal, werd van de ene kant van de straat op de trottoirband aan de overzijde gemikt en als de bal dan bij je terugkwam, de straatstenen nog rakend, had je 1 punt. Kaatste de bal terug zonder de straat te raken en ving je de bal dan kreeg je 5 punten. Kon je bij het vangen nog op de stoep blijven staan, dan verdiende je 10 punten. Ook deden we daar voetballen met lantaarnpalen als doel, ook al ging er af en toe een mes in de bal, omdat ie tegen het ruit kwam van Mijnheer van Woersem. Ook speelden we BORDJE-TIK, met een hele rij kinderen achter elkaar, maar de precieze spelregels ben ik vergeten. Belangrijk vind het om te vermelden vat we deden aan GORREN. Hiertoe werden in het asfalt putjes gebrand met een gloeiend hete staaf ijzer. De putjes werden op gelijke afstand van ongeveer 10 cm horizontaal over de helft van de breedte van de weg voorzien van knikkers en 1 putje was een halve meter verderop,waar ook een een knikker in werd geplaatst. Je moest dan met een zware stalen knikker,LOOIE DAILLE of zoiets, op wel 50 meter afstand een knikker zien te raken en alle knikkers ter linkerzijde waren dan de jouwe. Raakte je de knikker die moederziel alleen stond,dan waren alle knikkers,wel 15, van jou.
Verder deden we daar tollen, diefje met verlos spelen, achter auto's hangen met rolschaatsen aan, kerstbomen veroveren en op oudejaarsavond in de fik steken, kunstfietsen op het pleintje en niet te vergeten de fantastische AUTOPEDRACES, vanaf de bakker op de hoek , (daar hing een klok die als chronometer diende), met gevaar voor eigen leven de majubastraat door, smitstraat, dan door de pretoriusstraat om je dan voor de bakkerszaak over de finish te gooien.
Lieve mensen, wat een mooie jeugd heb ik toch gehad, daar op dat krugerplein.

Otto Nordmann

Visitor

Wil Happé-Kerkhove

Kennen doe ik jullie niet, maar ik woonde in de Majubastraat vanaf 1937 en de foto doet mij denken aan de brandstoffenhandel waar vroegerZevenhek(?) in zat en dan natuurlijk de winkel van Jamin op de hoek die na de oorlog van die lekkere ijsjes verkocht voor een dubbeltje... Er was ook een kaaswinkeltje, dacht ik, en ik speelde wel met een meisje Lak. Mijn andere verhaal heb ik al geschreven bij 'Enge geluiden in de Majubastraat'. Bakkerij Moes had altijd luilakbollen. Na de oorlog kon je oud papier inleveren , waar we ons zakgeld mee verdienden. Leuke foto trouwens. Wil Happ? Kerkhove