De duivel ligt heerlijk te pitten

“Vrijwilligerswerk heeft toch nét even meer…. Je offert je vrije tijd op en krijgt daar zoveel voor terug aan vriendschap,” vertelt Diana.
Zij is opgegroeid in een katholiek gezin met zes kinderen. Op zondag gingen zij allen ‘ter kerke’ aan de overzijde van de Amstel in de Sint Willibrordus, hoek Ceintuurbaan. De kerk is in 1967 afgebroken en nu staat daar het mooie Tabitha verzorgingshuis. Diana zat bij de nonnen op Sint Johannesschool

Zij lacht als ze iets vertelt over haar huwelijk: “Weet je, je hoort vaak zeggen:‘Twee geloven op één kussen daar slaapt de duivel tussen’. Mijn man is gereformeerd en ik ben nog steeds een beetje katholiek. Maar tussen ons ligt de duivel heerlijk te pitten en laat ons met rust.“ Diana voelt zich overigens in alle kerken thuis en ziet niet veel verschil tussen al die geloven. Maar volgens haar neemt de onverdraagzaamheid helaas vaak toe naarmate men fanatieker wordt in het geloof. Dat vindt zij wel erg. Haar leefregel is dan ook : “laat iedereen met rust zeker wat religie betreft.”

Diana werkte en werkt als vrijwilligster vooral in Amsterdam Oost, dichtbij huis: in het nu helaas verhuisde Dierenasiel, als telefoniste bij Burenhulp, bij computerinloop Buurtonline, in verzorgingshuis De Gooyer, in de Muiderkerk (VPK Verenigde Protestantse Kerken), en in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, beter bekent als OLVG; waar zij op zondagochtend met een team van vrijwilligers de patiënten begeleidt naar de dienst in de kapel. Het vrijwilligerswerk geeft haar een enorme voldoening. Zij meent:”Lichamelijk is het geen zwaar werk. Geestelijk is een ander verhaal. Gelukkig kan ik mijn verhalen kwijt bij mijn echtgenoot die er echt altijd voor mij is. Als ik zucht, laat hij mij mijn verhaal vertellen, als ik stil ben, vertelt hij mij leuke dingen. Hij is mijn privé —vrijwilliger.

En de duivel op het kussen dan? Die pit gewoon door.