Thuis eten is gezellig. Eten in een kerk is een aparte belevenis. Eten in de Muiderkerk is een blijde avond hebben. De Muiderkerktoren siert vanaf ver de Linnaeusstraat. Het is het enige overgebleven deel van de oude Muiderkerk: gebouwd in 1892 en in rook opgegaan in 1989. Er kwam een nieuwe kerkzaal. Heel modern met aangrenzend gebouw voor de huishoudelijke zaken, voorzien van een mooie keuken.
Als ik er binnenga op een miezerige woensdag komt de geur van wortel en ui me tegemoet. ‘Heerlijk’, zegt een wat oudere heer, die uit zijn jas wordt geholpen. Diana, een vrijwilligster, gaat een handdoek halen, zodat hij zijn natte gezicht kan afvegen. Er is 'open maaltijd' vanavond. Iedereen is welkom. Vandaag eten we hutspot met een gehaktbal. Voor vegetariërs is er een variant.
Ik zie uit de verte dat in de keuken de vrijwilligers intensief bezig zijn ui, wortel en aardappel door elkaar te stampen, want alles wordt door hen zelf vervaardigd. De enorme pan staat op de keukenvloer en met grote stampers stampen zij. De warme dampen maken hun gezichten vochtig. In de moderne kerkzaal staan de tafels gedekt en er is plaats voor meer dan vijftig personen. Ik zit aan tafel met drie oudere dames. Die van 94 jaar lacht vrolijk en prijst het heerlijke voorgerecht: geitenkaas in bladerdeeg. Rond vieringstafel en doopvont rennen de kinderen. Hun lach klinkt na in de hoge kerkkoepel. Na de verrukkelijke hutspot krijgen we een verfijnd toetje. Het is een handvervaardigd cakeje geserveerd met koffie. Voor aanvang van de maaltijd werd er een geestig verhaal voorgelezen en na afloop zingen we tezamen een psalm. En ja... het glas wijn smaakte me uitstekend.
