In 1935 bestond ‘onze woningbouwvereniging’, de Algemene Woningbouw Vereniging, 25 jaar. Met heel veel jongeren uit onze buurt hebben we toen een revue opgevoerd. We hebben op veel plekken in de buurt opgetreden, gezongen. De revue was geschreven door Hijman Vos. Hoewel het misschien niet met zoveel woorden werd gespeeld of gezongen, ging de revue vooral over de huisjesmelkers. Deze huisjesmelkers werden in de revue aangeklaagd. Vooral één lied nam hen op de korrel. Ik ken nog een aantal coupletten:
Die A.W.V. bestaat thans 25 jaren,
Wat die vereniging niet heeft tot stand gebracht,
Ze schonk de arbeiders niet slechts een goede woning,
Maar ook meer levensvreugde en meer levenskracht.
Het is een lust te zien hoe al die mensen wonen,
Geloof je het niet, kom dan maar met ons mee.
Je leeft er heerlijk als koningin en koning,
In al die woningen van onze A.W.V.
In de revue werd de AWV heel positief neergezet. Maar het was niet allen politiek dat aan de orde kwam. Een groot deel van de revue ging ook over bepaalde mensen uit de buurt. In ieder geval weet ik nog dat mevrouw Frank in de revue op de hak werd genomen. Het was zo overduidelijk dat iedereen haar herkende. Zij was van de Neo Malthusiaanse Bond en kreeg daarom de bijnaam: “Het Seksuele Vraagstuk”. Overigens was er nooit sprake van kwaadaardigheid. Bijnamen kwamen heel erg veel voor.
De buurt heeft veel te danken gehad aan de AWV. Niet alleen hadden ze voor die tijd hele mooie woningen neergezet, ze organiseerden ook allerlei activiteiten in de buurt. De Bewonerscommissie organiseerde uitstapjes en excursies voor de kinderen, concerten met ‘De stem des Volks’.
Dit en meer verhalen van mevrouw Kolm zijn ook (zonder bronvermelding) opgenomen in het boek van Ab Caransa: Verzamelen op het Transvaalplein.