Wij vonden grootvader, de tweede man van grootmoeder, streng, Op het portret van Beint Mankes, dat bij hen in de huiskamer hing, droeg hij een donker kostuum. Op één van zijn revers zag je het strikje van een Koninklijke onderscheiding. Ze woonden in Laren, met de bus gingen we naar hen toe. We stapten op bij de halte van Frankendael, bij de reigerkolonie.
Ik was drie maanden oud toen we verhuisden naar een van de huizen van grootvader. We woonden boven de lampenwinkel.
In 1912 kocht grootvader op de Middenweg drie in aanbouw zijnde woningen. Daar kon hij zijn reeds bestaande textielwinkel in vestigen.
Toen ik daar als kind woonde had zijn zoon de zaak al overgenomen. Achter in de winkel was een deur naar de trap, die naar de boven gelegen woning leidde. Daar woonde Ko Korff jr. met zijn gezin. Een enkele keer kwam ik daar wel eens. De woonkamer was indrukwekkend met een donker houten lambrisering. In de erker was bovenin het raam het schilderij van Ruysdael van het gezicht op Wijk bij Duurstede in glas en lood. Van de schouw, die afkomstig was van het in 1912 afgebroken Commandanthuis op de Dam, herinner ik mij niets.
Voor ons was grootvader de man, die tijdens de maaltijd moeilijke sommetjes opgaf zoals: hoe veel is zeven keer zes.
Hoe hij als jonge man zijn textielzaak was begonnen, hadden we eeuwig weet van. Het verhaal ging dat hij een soort marskramer was. Later bleek dat hij met een koffer met leren riemen naar zijn klanten reisde. In advertenties kon je lezen wat hij zoal verkocht. “Eigengemaakte ondergoederen, Dames- en Meisjeshemden, Pantalons, Flanellen Nachthemden, Heeren- en Jongeheerenhemden, Flanellen Overhemden en tricotgoederen".
Per briefkaart kon je een bestelling opgeven. De kosten van de postzegel werden vergoed.
De textielwinkel heeft 69 jaar bestaan.
De manufactuurwinkel van Grootvader
Grootvader was een soort marskramer. Hij verkocht " Eigengemaakte ondergoederen, Dames en Meisjes hemden, Pantalons en Flanellen Nachthemden."
1210 keer bekeken