Kleedjes op de vloerbedekking

Verteller: Yvonne Kruk
Auteur: Yvonne Kruk
Indische Buurt

In mijn vroege jeugd stond de tafel in het midden van de kamer.

Kleedjes op de vloerbedekking Foto’s kijken in de huiskamer

Kleedjes op de vloerbedekking Foto’s kijken in de huiskamer

Alle rechten voorbehouden

In de huiskamer lag zeil op de grond met in het midden een vloerkleed en bij het raam een langwerpig kleedje. Het vloerkleed had smalle zijden franjes die af en toe netjes gekamd werden. Op de patronen van het kleed fantaseerde je met je houten en blikken autootjes de wegen. Van een oude schoenendoos kon je een heel mooie garage maken. Begin zestiger jaren raakte de vaste vloerbedekking in de mode. Wij kregen donkerblauwe vloerbedekking. Mijn moeder moest hier erg aan wennen want ze wilde er nog steeds een kleed op leggen om de vloerbedekking te beschermen.

In mijn vroege jeugd stond er een groot donker houten buffet in de kamer. Een soort dressoir met een opbouw met glazen deurtjes en een spiegel eronder. Dit mooie buffet werd later vervangen door een ‘modern’ dressoir. Twee deurtjes links en rechts en in het midden twee laden, de ene met het bestek en de andere met spullen van vader en moeder zoals ‘sieraden’ en visspullen en de tabaksdoos van mijn vader. Boven de laden zaten twee glazen schuifraampjes waarachter het glasservies stond. In de kastjes stond het ‘goede servies’ de snoepschaal en de koektrommel.

In mijn vroege jeugd stond de tafel in het midden van de kamer met vier stoelen er omheen en bij het raam stonden twee grote stoelen. Rechts zat vader en links aan het raam was moeders plaats. Vanuit moeders plek kon ze buiten in een spionnetje kijken om de Insulindeweg richting politiebureau in de gaten te houden. De stoelen bij de tafel hadden losse zittingen die je eruit haalde om ze schoon te borstelen. Boven de tafel hing een grote lamp. In het midden van de kamer stond een laag salontafeltje waarboven ‘het grote licht’ hing. Dit was een koperen lamp met zes glazen kapjes die om en om gedraaid hingen. Verder stonden er in de kamer nog twee grote crapauds. De crapauds werden weer later vervangen door een bank en een grote stoel. Het was vol in de kamer.

Alle rechten voorbehouden

3259 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Dit verhaal is afkomstig uit het boekje ‘Een stukje potlood van twee-en-een-halve centimeter’ (Calbona Boekenproductie, www.calbona.nl, ISBN 978-90-71343-38-4) door Yvonne Kruk waarin zij haar jeugdherinneringen aan de Indische buurt in de vijftiger jaren beschrijft. Het is het vervolg op ‘Een lang dun worstje’ en geschreven vanwege de vele positieve reacties op haar eerste boekje.  E-mail: y.kruk@ziggo.nl

Dit verhaal is afkomstig uit het boekje ‘Een stukje potlood van twee-en-een-halve centimeter’ (Calbona Boekenproductie, www.calbona.nl, ISBN 978-90-71343-38-4) door Yvonne Kruk waarin zij haar jeugdherinneringen aan de Indische buurt in de vijftiger jaren beschrijft. Het is het vervolg op ‘Een lang dun worstje’ en geschreven vanwege de vele positieve reacties op haar eerste boekje. E-mail: y.kruk@ziggo.nl

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
H M VAN DER SLUIJS

Re: Krentenbollen

Piet de Groot, 15 feb 10, 19:45
Ik ben geen Amsterdammer maar ik vind jullie
site leuk.Eens werkte ik op de oude Oranje
Nassau kazerne in de Sarphati straat.Daar
door kwam ik veel bij bakker Kerkvliet om
krentenbollen te halen. Of ook wel op de
hoek van de Tweede ( ?) van Swindenstraat
.Ook daar haalde ik s'morgens vroeg lekker
vers brood.Leuke tijd.

mijn ome bab hazenberg die was daar werkzaam op de kazerne maar wat hij daar moest weet ik beslist niet meer hij woonde op de sniep in diemen op dat eiland en in de loodsen bij zijn huis waarin ik als kind wel speelde als ik bij hem en mijn nichtejes sliep sliep daar stonden allemaal legerspullen opgeslagen van schoppen tot wagens en motoren .hijzelf kwam ook vaak met zo een motor met of zonder zijspan of met een jeep zo een willy of een dikke berta bij ons lang maar zoals ik zeg wat hij daar deed ik weet het niet ik vond het in elk geval prachtig want mocht zo de kazerne op lopen hoefde alleen maar te zeggen dat ik naar hem moest want ja in mijn ogen was hij belangrijk toen dertijd hij droeg ook veel een uniform

Piet de Groot

P.S

Bakker Kerkvliet zat op de Insulinde weg.

Piet de Groot

Krentenbollen

Ik ben geen Amsterdammer maar ik vind jullie site leuk.Eens werkte ik op de oude Oranje Nassau kazerne in de Sarphati straat.Daar door kwam ik veel bij bakker Kerkvliet om krentenbollen te halen. Of ook wel op de hoek van de Tweede ( ?) van Swindenstraat .Ook daar haalde ik s'morgens vroeg lekker vers brood.Leuke tijd.

null

emielderoover@gmail.com

Ik bekeek de site met intresse, temeer dat mijn vader als schoemaker van 1953 tot 1969 werkte bij kalk en heringa in de Javastraat 121 t.o. de wolbaal,en van 1960 tot ca.1970,bij de Brabantse schoenmakerij in de sumatrastraat, Ik zelf werd in 1960 leerling schoenmaker bij van der Laan in de celebes straat. De buurt is onherkenbaar veranderd, de Java straat lijkt thans meer op Marokko. Ik ben van 1946.leuk weer eens die oude sfeer geproefd te hebben!