Gas- en lichtmuntjes

Verteller: Yvonne Kruk
Auteur: Yvonne Kruk
Indische Buurt

De kastjes werden geleegd door een man van de gemeente.

 De twee zijden van een penning voor een gasmeter. Een penning voor een gasmeter. Aan de ene zijde  van de penning staat "Gemeente Energiebedrijf Amsterdam" en op de andere "Penning voor gasmuntmeters".  (opgestuurd door Jan van Dalen, zie zijn reactie onderaan dit verhaal).

De twee zijden van een penning voor een gasmeter. Een penning voor een gasmeter. Aan de ene zijde van de penning staat "Gemeente Energiebedrijf Amsterdam" en op de andere "Penning voor gasmuntmeters". (opgestuurd door Jan van Dalen, zie zijn reactie onderaan dit verhaal). Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

Wanneer je de woning binnenging kwam je in een heel klein halletje met links aan de muur de kapstok, een gang rechtdoor naar de keuken met links een deur naar de ouderslaapkamer en rechts de gangkast met de gas- en lichtmeter, de voddenzak en de gereedschapskist. Het gas en licht was voorzien van meterkastjes waarin je gas- of lichtmunten moest stoppen.

De lichtmunten waren groter dan de gasmunten en bij een van de twee munten was een hapje uit. De munten kocht je bij de kruidenier. Om de zoveel tijd werden de kastjes geleegd door een man van de gemeente. Hij telde de munten op de tafel in de huiskamer en zette de munten op stapeltjes. Ik vond dit als kind zeer interessant. Het was wel zaak om de munten bijtijds bij te vullen anders viel de stroom uit. Het is menig keer gebeurd dat ’s avonds het licht uitviel en we in het donker zaten, er moest dan iemand in het pikkedonker naar de meterkast om op de tast een nieuwe munt in te werpen.

Alle rechten voorbehouden

9344 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Een muntgasmeter (illustratie opgestuurd door Jan van Dalen - zie reactie onderaan dit verhaal)

Een muntgasmeter (illustratie opgestuurd door Jan van Dalen - zie reactie onderaan dit verhaal) Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden
 Een lichtpenning.

Een lichtpenning.

Alle rechten voorbehouden

8 reacties

Voeg je reactie toe
Hans Knop

Lichtpenningen

Ik woonde in de Kribbestraat 41 2 hoog in Amsterdam Zuid. naast de gasmuntjes kenden wij natuurlijk ook  de lichtpenning. De aankoop daarvan was in ieder geval duurder dan de kosten van een gulden. Als je een dergelijke lichtpenning niet meer in huis had, dan kon je je ook redden door het inwerpen van een gulden muntstuk. De licht meter opnemer, die de penningenbak leegde , keek de penningen na en als er een gulden bijzat dan moest je het verschil bijbetalen. Ik praat nu over de periode na 1945 tot globaal eind jaren 50.

A. Koster

Gasmuntjes

Ik heb jaren in Den Helder gewoond. Toen we gingen trouwen kochten we in 1983 een huis in de Bothastraat. Bij het verbouwen van de keuken vonden we 3 gasmuntjes van de "Gemeente Gasfabriek Helder". Het waren noodpenningen uit 1940.
Ik heb ze nog steeds.

Adrie van Mazijk

Lichtpenning

Ik kan me dat nog goed voor de geest halen, het licht viel meestal uit op een ongeschikt moment. In de Sumatrastraat 182 2hoog, wij hadden al tv, zo'n hondehok een Novak, en er was een voetbalwedstrijd en klik ja hoor er moest een penning in. Met een vloek en een kaars werd er een nieuwe penning in gedeponeerd, we hadden altijd 1 of 2 op de meterkast liggen, en er kon weer gekeken worden. De meter werd geleegd door zo'n man in uniform met een plaate zaklantaarn, die met een leertje aan zijn knoop vastzat.

Adrie van Mazijk breznak@hotmail.com

Peter Hensen

Gasmeters

Ik herinner mij , dat als de gasmunten op waren je er ook een stuiver in kon gooien. Omdat een gasmunt 10 cent kostte werd dat door de ophaler verrekend . Stapel gasmunten , stapel stuivers waar dan evenveel stuivers bijgelgd moetsen worden

Jannie E. Sas

tja die muntjes....

.We waren een groot gezin. En woonden in de Sumatrastraat. In de zomer toch wel gezelig. Dan mochten de kinderen na het eten nog even buiten spelen. En zaten de ouders voor de open ramen met elkaar te discuseren. En dan kwam Jamin voorbij met zijn ijsjes van tien cent. Was het zondag dan vielen de dubbeltjes naar beneden. Het was gezellig!!! Maar O wee, als het later en vooral s'winters donker werd en opeens, meestal op Zondagavond, het licht uit viel.Muntje op!! Dan was het hollen naar de buurvrouw, zij had meestal een hele voorraad. Zij hadden ook maar een kind....Een zucht van zaligheid als het muntje (in de slaapkamer van mijn ouder,daar zat de meterkast) in het kastje viel en floep het licht weer aan ging. Het was een bijzondere tijd. En iedereen mag mij tegenspreken, maar ook een fijne tijd.

null

hennie voorloop

in mijn jeugd kan ik mij goed herineren dat mijn vader in die tijd bij het g.e.b. gemeente energie bedrijf, als meterijker,later hoofdmeterijker werkte, wat inhield als een meter kapot was of het verbruik klopte niet moest hij er opaf wat wel eens leuke verhalen opleverde .
zoals dat hij bij iemand thuis aan het werk was nu weet ik niet of dat in de indische buurt was .
dat hij steeds hoorde klootzak klootzak ect.mijn vader boos op een gegeven moment dacht dat het de bewoner van het pand was ,boos op de bewoner maar het bleek de papegaai te zijn die het riep .
die moet het toch van iemand geleerd hebben
denk ik dan maar.
hennie voorloop

Een bezoeker

Jan van Dalen

Naar mijn mening werd het halve rondje in het twee en een halve cent muntstuk veelal met een ronde vijl aangebracht. De gaspenning werd in 1920 ingevoerd als opvolger van het twee en een halve cent muntstuk (in de volksmond een plak genoemd). De "plak" was goed voor de levering van 1/3 kubieke meter gas. De nieuwe penning was goed voor de levering van 1 kubieke meter gas en kon in diverse winkels worden gekocht. Het bedrag dat daarvoor moest worden betaald was afhankelijk van de gasprijs. De meteropnemer zorgde voor het legen van de meters en het noteren van het verbruik. Zijn hulp, de "plakkenjongen", zeulde de zak met munten mee.

Een bezoeker

ruurd kooiman

dat is herkenbaar de afgebeelde munt is een licht penning,de gas munt was kleiner en erwas aan derand een half rondje uit die platste in de gleuf van de gasmeter het uigespaarde rondje tegen een pennetje aan en draaide het met een knop erin.het gegebeurde wel eens dat de penning op was en dan knipte men uiut een 2/12 cent stuk een hoekje zo dat die in de gasmeter paste,maar als de meter opnemer kwam en de meter ledigen dan moest je het tekort bij leggen.