De kolenkist

Verteller: Yvonne Kruk
Auteur: Yvonne Kruk
Indische Buurt

Moeder kocht altijd antraciet, één van de duurste soorten steenkool.

 Een kolenkit.

Een kolenkit.

Alle rechten voorbehouden

De waranda’s zaten aan de achterkant van de huizen. Aan de ene kant zat de keukendeur en hier tegenover zat de kolenkist. Hier tussenin zaten de openslaande deuren van de twee slaapkamers. De kolenkist kon met een klep geopend worden zodat de kolenboer de zakken kolen hierin kon storten. Aan de onderkant zat een klein vierkant gat waaruit je de kolen schepte en in de kolenkit gooide. De kolenkit stond altijd naast de kachel in de kamer. Boven de kolenkist zat nog een kast waar mijn vader veel van zijn visspullen bewaarde. Aan de buitenkant van deze kast hing de wastobbe. Op de grond voor de kolenkist lag een bijl en wat afvalhout. Dit hout werd met de bijl tot dunne latjes gehakt waarmee je de kachel kon aanmaken.

Mijn moeder bestelde de kolen per mud bij de kolenboer in de Palembangstraat. Ze kocht altijd antraciet, één van de duurste soorten steenkool maar die brandde ook het beste en je had weinig ‘slakken’. Slakken waren brokken samengesmolten metaal dat in de steenkool zat. Dit belemmerde de zuurstoftoevoer. Je moest daarom regelmatig de slakken uit de kachel halen. De goedkoopste kolen waren de eierkolen. Deze werden geperst van steenkoolgruis in de vorm van een ei. Er waren verschillende maten: ééntjes, tweetjes en drietjes, afhankelijk van de grootte.

Alle rechten voorbehouden

6954 keer bekeken

11 reacties

Voeg je reactie toe
harry beks

kolen

kolen waren waren denk ik bij Keet gekocht. daar woonde ik naast

Marja Mulder ,Smeekes

Kolen,

Ik weet nog goed dat wij in de boetonstraat woonden en ik met mijn zus op de slee kolen moesten halen,volgens mij was dat op de insulindeweg of zo,?

C. de Leeuw

Re: De Kolenkist

Fred Verheul:
De naam van de kolenboer in de palembangstraat is KEET.

Fred,
Kan jij me iets vertellen over kolenboer KEET? Bijv. wat er van hem geworden is na de palembengstraat?

jasper kuijer

kolen

Ik weet nog dat mijn ouders kolen bestelde
en dat dan een vrachtauto zo een met een open platte laadbak kwam voor rijden.
Een paar mannen met vuile gezichten en een sjekkie in de mondhoek sjauwde de zakken naar binnen en wij telde de lege zakken om dat daar soms mee gesjoemeld werd . Ook de adressen voor zakjes kolen meestal een loods of opslag plaats en vaak een chagrijnige vent die je nors hielp.

Catharina

Ik zoek mooie liedjes over de kolen boer of mijn werkers wie kan mij helpen?

Ik zoek liedjes/versjes over kolen boeren in alle talen eno ver de mijn werkers als het maar rustig is
Mijn vader wil ik hier mee verrassen hij is jaren lang Kolenboer geweest tot in 1996 en is nu 70 ik wil het voor zijn verjaardag geven
kan iemand mj hier aan helpen met titels van liedjes of namen van Lp's waar de liedjes op staan

Met vriendelijke groet een kolenboersDochter

De liedjes of gedichtjes(tietel van de liedjes cd of grammafoonplaten mag u mailen naar Catharinafrancisca@hotmail.com
alvast ontzettend bedankt

Catharina

Ik zoek mooie liedjes over de kolen boer of mijn werkers wie kan mij helpen?

Ik zoek liedjes/versjes over kolen boeren in alle talen eno ver de mijn werkers als het maar rustig is
Mijn vader wil ik hier mee verrassen hij is jaren lang Kolenboer geweest tot in 1996 en is nu 70 ik wil het voor zijn verjaardag geven
kan iemand mj hier aan helpen met titels van liedjes of namen van Lp's waar de liedjes op staan

Met vriendelijke groet een kolenboersDochter

De liedjes of gedichtjes(tietel van de liedjes cd of grammafoonplaten mag u mailen naar Catharinafrancisca@hotmail.com
alvast ontzettend bedankt

Fred Verheul

De Kolenkist

De naam van de kolenboer in de palembangstraat is KEET.

Tjep

Het kan nog steeds.

Ik ben in mijn nieuwe huis met kolen stoken begonnen. In mijn jeugt heb ik dit net gemist :-) Er bestaan nog een paar kolen boeren, en met ongeveer 50 euro per 100 kg is het niet meer zo goedkoop als een paar jaar terug. Toch is het een heel ander soort warmte. CV verwarmt de lucht. Een kolen kachel geeft stralings warmte en dat is veel behaaglijker. Al met al is het nog de helft goedkoper als CV.

Een bezoeker

Hetty Swagemakers van Gunst

Ik woonde op het Sumatraplantsoen 36 /3 hoog.Een hoekhuis.Bij ons werden de 3tjes met 10 mud tegelijk op zolder gestort omdat wij op het hoekhuis geen waranda hadden.Als in het najaar de kachel voor het eerst aangemaakt moest worden moest eerst de schoorsteen drooggestookt worden met kranten en blokjes hout.Omdat wij 3 hoog woonden hadden wij een kort kanaal waardoor de wind terugsloeg in de schoorsteen en de hele kamer vol rook stond.Alle ramen moesten dan open om de rook te verdrijven.Dat was niet lekker en als de schoorsteen niet wilde trekken dan werd de stofzuiger achterstevoren met de blaaskant bij de kachel gezet.Ik heb daar gewoond van mijn geboort in 1948 tot 1964.Toen verhuisden we naar 2 huizen verder 32 huis.Daar hadden we er geen last meer van en kregen we al snel een gashaard.Wat een vooruitgang was dat.Mooie tijd en mooie herinneringen....dat wel....

Groeten aan de buurtgenoten van
Hetty

Een bezoeker

betsy tuin

ik woonde in de 2de atjehstraat 1950 tot 1955 en werkte op een kolenbedrijf van de cooperatie en daar verkochten wij zakjes kolen waar je een dag warm van zat,

Een bezoeker

Wim Cremers

Kolenstook

In die jaren woonde ik nog in Limburg waar mijn vader bij Staatsmijnen werkte. Het personeel kreeg de kolen vrijwel voor niets, maar wat men kreeg hing af van de functie. De arbeiders, zoals de houwers, die het zwaarste werk deden, kregen eierkolen. Wie het tot voorman had geschopt of op kantoor werkte kreeg briketten. Toen mijn vader kassier werd, kregen we nootjes "vier". Die nootjes, dat was antraciet.

De keuterboertjes in de omgeving moesten hun kolen zelf kopen. De meesten kozen voor schlamm, een zware zwarte brij van kolengruis. Dat was nog goedkoper dan eierkolen. Die schlamm gaf vreselijk dikke, stinkende rook en er bleven enorm veel slakken over. Dat laatste vonden de boeren juist fijn, want daarmee verhardden zij de paadjes rond de boerderij.

Ik had vroeger al medelijden met de mannen van de kolenboer die zware zakken van de wagen naar het gat van de kolenkelder sjouwden. Hoe ging dat bij jullie? Moesten ze met hun last de steile trappen op en door het huis naar de kolenkist, of werden de kolen opgetakeld?