Muziek heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in het leven van Dick dat begon op 18 juni 1937 , toen Dick geboren werd als nakomertje in een gezin met 5 kinderen. Zijn oudste zuster was al getrouwd en woonde in de Preangerstraat op nummer 9, vlak naast het ouderlijk huis op nummer 5, twee hoog. In zijn jeugd was Dick veel op straat te vinden, hij vertelt "wij hadden nog het voordeel dat er vrijwel geen auto's waren, je kon onbelemmerd 'vijf over de weg' spelen . Ik was ook vaak te vinden in het Zuiderzeepark - het huidige Flevopark- waar ik nog een nare herinnering aan heb. Tijdens de oorlog liep ik met mijn moeder in het park achter twee mannen van de Grüne Polizei die luidkeels met elkaar spraken. Mijn moeder was van Duitse afkomst en verstond alles. We liepen langs een houten paviljoen waar 2 dakdekkers aan het werk waren. De ene Grüne vraagt de andere of hij een lolletje wil meemaken en schiet pardoes die twee dakdekkers van het dak, afschuwelijk !!".
Dick ging naar de 3e Elthetoschool waar hij zich nog meester Kommers, het hoofd van de school, herinnert en meester Padding. "Dat was een heel lieve man, hij woonde in de Oosterparkbuurt en hij heeft nog eens een tekening die ik gemaakt had van een tijger laten inlijsten. Ik heb altijd aardig kunnen tekenen en zingen, heb nooit les gehad, maar had er aanleg voor". De liefde voor zingen van Dick bleef niet onopgemerkt, een buurman die goed gesitueerd was nam Dick als 10 of 11 jarig kind mee naar een optreden van Beniamino Gigli, een tijdgenoot van Enrico Caruso. Dick was meteen gegrepen door opera muziek, gelukkig trad Gigli ook op in films, dat was een stuk goedkoper dan de opera. Later bezocht Dick wel veel voorstellingen van opera's of concerten van beroemde zangers zoals Maria Callas en Jussi Björling. Zijn lievelingsopera is Mephistophele van Arrigo Boito, een tegenhanger van de opera Faust. Zelf zong Dick vooral het Napolitaanse lied. Hij heeft meer dan 25 jaar gezongen in het koor van een Operette Vereniging O.Z.G. ( Onderlinge Zangers Groep) Hij herinnert zich geamuseerd hoe hij 'ontdekt 'werd door de dirigent van het koor, Joop Groesz.
"Ik werkte toen in het siertegel atelier van Roel Smelt aan de Réaumurstraat. Roel was meer dan een heel goede vriend, haast een broer. Als kind werden we bij elkaar in de wieg gelegd als onze ouders een borreltje met elkaar gingen drinken. Roel werd kunstschilder en opende een atelier waar hij tegeltableaus maakte en vroeg mij of ik er wilde werken. Hoewel ik elders werkte heb ik het meteen gedaan. Op een mooie dag stonden wij onder het werk luidkeels te zingen. Mijnheer Groesz reed langs met zijn auto en draaide het autoraampje open om te luisteren. Hij is toen binnen komen lopen om te vragen wie de eigenaar van die mooie stem was."
Naast muziek is sport ook altijd een grote liefhebberij van Dick geweest. Als kind heeft hij box lessen gehad van Losekoot, er was toen een project in de Indische Buurt om kinderen van de straat te houden door sportlessen aan te bieden. Met zijn broer heeft Dick vaak gefietst en vooral voetballen was een grote liefde. Hij speelde als keeper bij A.S.V.A en daarna bij JOS. Later was hij keepers trainer bij Geuzen Middenmeer. Dick denkt dat hij dankzij zijn sportieve activiteiten zijn ernstige medische problemen - hij kreeg al jong maag-darm kanker - doorstaan heeft.
Na zijn trouwen is Dick, nadat hij o.a. in de Pijp heeft gewoond, weer terecht gekomen in de Indische buurt. Dat heeft tot 1999 geduurd, toen was de buurt zo achteruitgegaan door drugsdealers en criminaliteit dat Dick en zijn vrouw dolblij waren dat ze in Amsteldorp een woning konden krijgen. "Iedereen verklaarde ons voor gek dat we in zo'n stille buurt gingen wonen, maar wij hebben het altijd heerlijk gevonden. We hebben altijd heel lieve buren gehad en altijd ervaren dan Amsteldorp een plek is waar mensen naar elkaar omkijken ".
