Waren vroeger de winters echt kouder en de zomers mooier en warmer? In mijn herinneringen in ieder geval wel. Nog heel goed kan ik mij de winter van 1947 voor de geest halen ik was 8 jaar en zat in de tweede klas van de Abraham van Riebeeck school. Mijn vriendje van toen, Jantje Marinus, en ik gingen altijd samen naar school en het had die nacht behoorlijk gesneeuwd. Het was kort na de oorlog en schoenen waren dingen waar je erg zuinig op moest zijn en naar school droeg je dus klompen. Ik weet nog dat ik ontzettend jaloers op hem was omdat hij klompen aan had waar de sneeuw onder bleef plakken. In dat kleine stukje door de Reaumur-, Von Guericke en Farenheitstraat zag ik hem steeds groter worden zodat hij zeker 30 centimeter boven mij uitstak. En onder mijn klompen bleef geen sneeuw zitten ik vond ze maar stom.
De jongens van van der Louw (Reaumurstraat nr 50) hadden een enorm sneeuwkasteel met kantelen en al gebouwd, dat minstens 5 meter lang en 3 meter breed en in mijn ogen wel 2 meter hoog was. Het besloeg haast de helft van de straat, maar gelukkig reden er toen nog niet veel auto’s en konden er geen ongelukken gebeuren. Wat hadden ze namelijk gedaan, ze hadden er ’s nachts water overheen gegooid en het was een enorme ijsklont geworden met een enorm speelpotentieel. Ik geloof dat het fort tot in eind mei fier overeind is gebleven.
Aan de kou van toen heb ik alleen maar gelukkige herinneringen, zoals een boek lezen als je voor de warme kachel lag. Of schaatsen op de Amstel of een van de sloten die ruim voorhanden waren. Het was toen heel normaal voor mij, om van de Reaumurstraat naar de bibliotheek van het Tropenmuseum te lopen om het boek De Scheepsjongens van Bontekoe te halen, ik heb het helemaal stukgelezen. Natuurlijk zullen er ook minder leuke dingen zijn geweest, maar alleen de mooie momenten zijn blijven hangen, gelukkig hebben we een selectief geheugen.