Het gaat natuurlijk over mijn herinneringen van heel lang geleden en nu ik 83 jaar oud ben mag ik eigenlijk wel heel dankbaar zijn, dat ik mij dit nog kan herinneren.
Mjn vader was kapitein, wij woonden op de boot en voeren overal mee naar toe. Zonder dat wij het beseften leerden wij heel veel van de wereld kennen. Tot wij naar school moesten, ook al was dat toen nog niet verplicht. Maar vader wenste toch dat wij gingen leren en niet dom bleven.
De haven was voor het grootste gedeelte in Amsterdam Oost dus als de boot in Amsterdam was gingen wij daar vaak met moeder boodschappen doen. Als ik mij goed herinner was het in de Czaar Peterstraat met zijn leuke kleine winkeltjes. Later op de Kramatweg, de Molukkenstraat, Javastraat en de van Swindenstraat. Zo werd Oost voor ons een bekende buurt.
De vrouw van de machinist woonde op de Kramatweg direct naast de Elthetokerk. Bij haar mocht ik vaak logeren als de boot binnen was. Dan kwam je wel meteen in een hele andere wereld terecht. Ik leerde haar buurtjes kennen en rekening met ze houden zoals bij voorbeeld niet met de deuren gooien.
Als het mooi, zonnig weer was mocht ik buiten spelen . Verkeer was er amper. Er was een brede stoep voor de deur en zo jong als ik toen nog was, 5 jaar denk ik, mocht ik toch al heerlijk voor de deur op mijn driewielertje rijden. Ook het voorplein van de Kerk had ik tot mijn speelterrein gemaakt.Zo kan ik mij ook nog heel goed herinneren dat er op 1-hoog een zieke voor het open raam lag. Daar had ik altijd heel leuk kontakt mee. Er werd altijd wel een snoepje gegooid naar beneden gegooid.
En natuurlijk gingen wij vaak wandelen in het toen nog zo geheten Zuiderzeepark. Je kon zo fijn met je fietsje van de helling af naar de poort rijden.
Dit zijn zo mijn eerste fijne herinneringen van Amsterdam Oost. Het was een mooie tijd.
