Er waren veel winkels rond de Boetonstraat

Herbert van de Meer

Herbert Vermeer was, die woonde een hoog boven de winkel van Van der Vecht,

Volgens mij was dit Herbert van de Meer, die noemde we kippekontje,

Groet Peter de Vries 

Re: In de Melkwinkel /

'...daar zat altijd een heel lief kindje, ze was altijd aan het lachen als je binnen kwam, ik was een meisje van 16,17 jaar, dus dat trok mij wel aan.'

En dat kindje was ik, ik woonde daar tijdelijk omdat mijn moeder t.g.v. mijn geboorte was overleden. De fam. Van der Vecht, want zo heette het gezin van de melkboer, trok zich mijn lot aan en nam mij in huis totdat mijn vader hertrouwde.
Nu ben ik 71 jaar, maar ik denk nog altijd met heel veel liefde terug aan de familie Van der Vecht, met wie ik altijd contact heb gehouden.

Boetonstraat 26

Ik heb als klein kind in de jaren '50 bij de familie Bultena op Boetonstraat 26 gewoond. Een fijne tijd! Ik kan me alles tot in detail haarscherp herinneren en weet nog goed dat er op de ene hoek van de Baweanstraat een kleine kruidenier of zuivelzaakje was, terwijl er op de andere hoek een groentezaak was gevestigd. Vanuit de Boetonstraat had je langs het Javaplantsoen een mooie zichtlijn op de Elthetokerk. Die kerk met het kopergroene dak en de windwijzer in de vorm van een zon op de toren was hét gezicht van de Insulindeweg. Af en toe liepen de Bultena's en ik naar het Flevopark, met dat monumentale stenen hek uit 1770, dat vroeger als een z.g. hamei voor de Muiderpoort heeft gestaan. Op de hoek met de Javastraat stond een groot schoolgebouw met imposante schoorstenen. Nog als klein kind had ik al bewondering voor de fraaie architectuur uit de jaren '20 van de Insulindeweg en omgeving. Neem nou die prachtige Art-Deco hoekpanden, allemaal van hetzelfde model op de hoeken van de Molukkenstraat. Rücksichtlos gesloopt! Hier reden - weet ik nog heel goed - de tram lijn 10 en de bus lijn 11. De tram lijn 3 reed tot het M.P.-station. Op 29 april 2015 ben ik in de Boetonstraat geweest en zelfs werd ik op nummer 26 binnengelaten. Het oude en reuze gezellige Jaap Kooiman-interieur (uit Toen was geluk heel gewoon op TV) is nu onherkenbaar geworden. Ook de mooie glas-in-lood bovenlichten in het grote raam aan de straatkant zijn weg. Gelukkig heb ik hiervan een foto. Alleen de schouw van de vroegere kolenkachel is er nog. De penduleklok die daar stond, heb ik nog steeds in bezit. Maar de achtertuin met de schuur is nog wel te herkennen. Aan de rechterkant was een kippenhok van Bultena. Weten jullie dat alle huizen aan de Boetonstraat dezelfde sleutel hadden? Je kon zo bij wijze van spreken bij de buren binnenlopen. Aan een inbraak plegen viel in die tijd helemaal niet te denken! Kom daar maar eens om. Weg goeie ouwe tijd. De Bultena's zijn eind jaren '60 overleden en liggen nog steeds begraven op de Nieuwe Ooster aan de Middenweg.
Het doet me echt pijn dat van de oorspronkelijke Indische buurt weinig meer is overgebleven, overal staan er nu onbeduidende flatwoningen zonder architectuur. In ieder geval staat het woonblok met daarin het huisnummer 26 er gelukkig nog steeds. Daarom is de Beeldbank van Amsterdam om van te smullen.
Ik ben nu 64 jaar en woon ergens in de provincie Groningen. Een mooie foto van de Elthetokerk hangt in mijn huis.

school dr albert sweitser

Ik zat in 1967 op de dokter albert sweitser school en mijn oma en opa woonden in de soembawastraat ik zelf in de preangerstraat bij het sumatraplantsoen heb het altijd leuk in de buurt gevonden .in 1975 zijn we verhuisd naar Lelystad

In de Melkwinkel /

In de melkwinkel was het altijd heel fris en had een speciale reuk.
Daar kwam ik wel graag, ja en waarom ?? daar zat altijd een heel lief kindje, ze was altijd aan het lachen als je binnen kwam, ik was een meisje van 16,17 jaar, dus dat trok mij wel aan.
Vroeg dan ook wel eens aan mevr De Hooijer "ik noemde haar Tante Eva, moet ik niet nog wat voor u bij de melkboer halen, de zaak was altijd blinkend schoon en de kaas was heerlijk, hoe het toch gek kan lopen in het leven he, ik kwam dat zelfde kindje veel later weer tegen en wel door een verhaaltje, op "geheugen vanoost, is dat leuk of niet ,dacht het wel ,maar tussen detijd van de eerste verhaalktjes van mij ,zit nog een hele poos, want van mijn 9de tot 16de heb ik met mijn moeder in de Niasstraat gewoond, maar daar zal ik mijn volgende verhaaltje aan wijden.
Ik kom vanzelf weer in de Baweanstraat terug , zou ook niet anders willen het was mijn meest onbezorgde tijd van mijn leven.

Mary

Er waren veel winkels rond de Boetonstraat

Weer zo'n mooie herinnering! In die school was ook 'de eetzaal'. Daar rook het altijd zo lekker naar stamppot en pap. Ik had als kind altijd honger en wilde er ook 'op', maar daar kwam helaas niets van in. In de muur aan de kant van de Boetonstraat zat een vierkant gat, een jongen, ik geloof dat het Herbert Vermeer was (of Herbert van de Meer), die woonde een hoog boven de winkel van Van der Vecht, stak zijn hand daar in, maar kwam toen klem te zitten, een hele consternatie. Later zat ik vaak in de brede vensterbanken van de school, dan zag je iedereen voorbij komen.
Leuk hoor, Mary!
En ja, ik ben dat kleine meisje dat bij de melkboer woonde, inmiddels ook alweer bijna 70 jaar!
De kruidenier op de andere hoek heette Krabbe, niet de aardigste nee, vooral niet voor kinderen.