Speelgoed

Er was een vaste kast in ons kamertje, die in het begin de kleren van ons alle drie bevatte. Op de bodem stond een wit geverfde speelgoedkist. In mijn gedachten was dit een grote kist, maar hij zal iets groter geweest zijn dan een flinke schoenendoos. Daar zat al je speelgoed in. Meest klein spul zoals knikkers, een paar autootjes, kleine poppetjes, tollen, etc. Ik heb drie poppen gehad en dit was veel meer dan mijn zus ooit gehad heeft. Zij was drie toen de oorlog uitbrak en speelgoed zal toen wel schaars geweest zijn. Het weinige speelgoed heb ik nooit als een gemis gevoeld, iedereen had weinig.

Op een keer mocht ik in de huiskamer op een petroleumstel, in een kinderkoekenpannetje, pannenkoekjes bakken. Dat was natuurlijk groot feest.

Veel speelgoed waren ‘krijgertjes’ zoals de eerste step, een houten stepje met drie wieltjes, een voor en twee achter. Ook het eerste fietsje, een driewielertje was van een meisje geweest dat bij ons aan de overkant woonde. Zij was één jaar ouder en was er ‘uitgegroeid’. Mijn latere echte autoped was een nieuwe. Hij was heel mooi, rood met een bagagedrager die je achterover kon klappen om als standaard te dienen, en een rempedaal tegen de achterband. Op koninginnendag en op bevrijdingsdag mocht je de step versieren met serpentines, slingers en vlaggetjes.

Meestal wist ik de grote cadeaus van te voren. Mijn vriendin/buurmeisje Lottie was vijf dagen eerder jarig en we kregen vaak hetzelfde. Dus vijf dagen na haar verjaardag stond er net als bij haar ook in onze kamer een nieuwe autoped. Het bleef wel spannend, want je wist maar nooit. Op deze wijze kreeg ik ook mijn eerste fiets, een zwarte kinderfiets met terugtraprem.