Sporen op de Weesperzijde

De etalage van een schoenmaker

Langzaam vervagen de sporen van dierenpoten die Linda Hartman had aangebracht op de stoep tussen Weesperzijde 67 en Galerie Weesperzijde op nummer 94. Achter het raam van een voormalige schoenenwinkel hangt werk van Linda Hartman, een van de kunstenaars van de tentoonstelling De Weesperzijde Verandert, die in maart en april 2011 te zien was.

Dit is een van de verhalen die eerder gepubliceerd zijn op de website "Buurtwinkels" van het Amsterdam Museum. De verhalen die in Oost spelen zijn overgeplaatst naar het Geheugen van Oost, vanwege sluiting van de oorspronkelijke website. Dit is een verhaal uit 2011.

etalage Linda Hartman - 
Tekeningen van Linda Hartman in de etalage van Weesperzijde 67

etalage Linda Hartman - Tekeningen van Linda Hartman in de etalage van Weesperzijde 67

De sporen op de stoep roepen herinneringen op aan de voetsporen van de vroegere bewoners. Linda’s tekeningen van herten en hazen wekken associaties met een nog verder liggend verleden: de tijd voordat het huidige Amsterdam Oost bebouwd werd. Toen waren er weilanden, landerijen en tuinderijen in dit poldergebied. En dus herten en hazen.

Schoenmaker Willekes verhuisde in 1943 met zijn gezin vanaf de Grensstraat naar Weesperzijde 67. De twee ramen aan de voorkant werden verbouwd tot een grote etalage. Karla Willekes (geboren in 1946) herinnert zich op het Geheugen van Oost, dat er in het begin heel veel mensen in het huis woonden: “studenten op zolder en twee hoog voor en achter werd ook verhuurd. Wij woonden met vader, moeder, vier broers en ik beneden in de woonkeuken en op de eerste etage”. Karla had een heerlijke jeugd op de Weesperzijde. Zomers werd er gezwommen in de Amstel en soms kon er in de winter geschaatst worden op de rivier. In 1976 verhuisde het echtpaar Willekes naar Almere.
Vóór de familie Willekes woonde op Weesperzijde 67 de weduwe Rosette Rosette Sjenitzer-Augurkie, geboren in 1856, met haar dochter Carolina, geboren in 1888. Moeder en dochter overleefden de oorlog niet. Waarschijnlijk zijn ze weggehaald in de zomer van 1942. Carolina werd vermoord in Auschwitz, op 10 september 1942. Haar moeder, de dan 87 jarige Rosette overleed op 13 maart 1943 in Sobibor.

Gewoon een huis aan de Weesperzijde. De werkruimte van de schoenmaker is het atelier van een kunstenares geworden. Een transformatie die illustratief is voor de veranderingen op de Weesperzijde: de middenstand en ambachtelijke bedrijven verdwenen en maakten plaats voor woon- en werkruimte van onder andere kunstenaars en de ‘creatieve industrie’. ‘De Amstel verandert’ is het thema van één van de vele prestigieuze projecten van de gemeente Amsterdam. Maar is het wel zo dat de Amstel verandert? Is het niet eerder dat alles verandert, behalve de Amstel? Galerie Weesperzijde - aan de Amstel - wil de komende drie jaar in een groots project de veranderingen in de laatste honderd jaar aan de Weesperzijde laten zien. Ieder jaar in de maand maart zullen in nauwe samenwerking met kunstenaars, bedrijven en bewoners van de Weesperzijde de veranderingen in bedrijvigheid, mensen en omgeving in verschillende kunstvormen worden uitgelicht. De thema’s bij deze exposities zijn: verandering, samenwerking, verbinding en doorgeven.

Van 12 maart tot 10 april 2011 deden 16 kunstenaars mee met een project in een aantal voormalige winkelpanden of etalages aan de Weesperzijde. In de galerij zelf was een tentoonstelling én een winkeltje waar werk van de kunstenaars te koop is.

Linda Hartman schildert sporen

Linda Hartman schildert sporen

Alle rechten voorbehouden

43 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe