Frits Slicht
Naast het boek van Wally de Lang is er een bijzondere tentoonstelling in en bij het Gemeente Archief Amsterdam. Helaas is er op dit moment geen mogelijkheid om deze te bezoeken. Klik hier voor de digitale tentoonstelling!
Het is natuurlijk mogelijk om alle verhalen die hier inzichtelijk zijn gemaakt stuk voor stuk door te lezen. Maar aangezien we hier op de website te maken hebben met Amsterdam Oost doe ik hier enkele suggesties.
Zo is er het verhaal van Aron Smeer. woonachtig op de Tugelaweg en ook enige tijd in het Zeeburgerdorp heeft gewoond.
Wat Wally de Lang in samenwerking met het Stadsarchief ook heeft uitgezocht is dat er gezinnen waren waarvan meerdere zoons of broers waren opgepakt. Zo werden er uit het gezin van Jonas van Loggem en zijn vrouw Saartje Walg drie jongens opgepakt: Hartog, Joseph en Samuel. Het gezin woonde op het adres Krugerstraat 13 – II. Via deze link naar de drie broers.
TOT SLOT
Twee korte fragmenten uit het verslag dat Meijer Verdooner (vader van David Verdooner) schreef voor zijn neef de journalist Meijer Sluijser. Deze twee fragmenten verwijzen naar de razzia’s in februari 1941. Aanleiding daarvoor was de dood van de WA-man Koot: “Er volgde toen een razzia op Joden. Dit was voor mij een gebeurtenis om mijn gehele leven niet te vergeten. Ter nauwer nood ontkwamen mijn vrouw, mijn kinderen en ik aan de greep van in het wilde weg grijpende Duitse politie. De gezichten van deze en opgepakte Joden staan mijn nog dagelijks voor den geest. Dit werd vergemakkelijkt door NSB’ers, welke jaren in deze buurten woonden of werkten, en hun assistentie bij deze oppikking in ruime mate verleenden. De door angst bevangen toeschouwers zetten het op een lopen en deze werden door andere Duitse politie en NSB’ers gegrepen en las “arrestanten” weggesleept.”
Het volgende fragment beschrijft wat Meijer zelf heeft waargenomen:
“Ik zag een jeugdig paar komen aanwandelen niets vermoedende wat er zich op 20 meter afstand gebeurde. Een Duitse officier kwam op hen toe, met de hand op zijn revolver in zijn jaszak. In die dagen was het een gewoon verschijnsel dat men Duitse soldaten overal in de stad tegen kwam. Het bedoelde paar liep dan ook niets vermoedend rustig door. Toen de Duitse officier hen reeds enige meters gepasseerd was, draaide hij zich om, liep met getrokken revolver terug, gaf de man een duw en de vrouw een aanwijzing zich te verwijderen. De man vroeg zich af (volgens zijn gebaren) wat hij gedaan had. Dit mocht niets baten en hij werd over straat gesleurd en in een gereedstaande auto geworpen welke enige straten verder stond.”