De jongens van de 3e Oosterparkstraat

Wij speelden altijd op straat en als er in de oorlog de sirenes loeiden, vlogen we allemaal naar ons huis.

De bevrijding kwam en we waren ontzet, toen er in de Vrolikstraat meisjes werden kaal geschoren en met teer werden ingesmeerd. Veel later hoorden wij, dat dit meisjes waren, die met Duitse soldaten omgang gehad hadden. Ook de bevrijdingsfeesten ben ik niet vergeten met swingen op straat op de gespeelde muziek en dit later ook op Koninginnedag.

Eigenlijk was het  een groep van wel 10 of meer jongens, zoals Paul de Boer (91-3), Joop Rijlaarsdam (91-2), Henk Servais (96-3), Jan de Hen (96-1), Theo Kemperman (98-1), de gebroeders Schoonhoven (98-3), Rob de Jong (78--3), Jan Quelle (Iepenplein), Rob de Vries (Sparrenweg 20 hs) en nog een Joop (102-2).

Wanneer we op straat een spel speelden met de putdeksels als honk, verzochten we de enige automobilist in de straat om zijn auto een blok verder te parkeren! Een bijzonder spel hadden we met gorren: de deelnemers zetten een knikker in en deze werden haaks op de stoep op de middenweg geplaatst. Degene die het verst weg ging staan, tot wel het Beukenplein mocht het eerst gooien met een grote ''looien daai''. Raakte je hiermede de aller buitenste, dan waren al die knikkers voor jou. Miste je, dan mocht nr. 2 enz.

Een groot aantal van deze jongens gingen werken toen ze 12 jaar waren, zoals Jan  de Hen, die slagersknecht werd en zoveel geld ging verdienen, dat hij 2x per week naar de bioscoop kon!  Theo ging naar het zevende leerjaar en Rob de Vries naar de ULO. Ik had toen al het idee, dat ik wilde doorleren, zodat ik later meer dan deze jongens ging verdienen. Ik ging naar de 4 jarige MULO Frankendaelschool in de Watergraafsmeer.

Theo werd hulpje in een opticiens winkel. In zijn verdere opleiding tot opticien had hij moeite met algebra. Ik was vanaf de 3e klas MULO hier wel bekend mee, zodat ik hem wat bijles gegeven heb. Hij heeft later in Alkmaar zijn eigen opticiens zaak gehad. Hij heeft zich later tot een kunstenaar/schilder ontpopt. Met hem ben ik tot zijn overlijden bevriend gebleven. Henk Servais ging in de bouw en hij was als straatjongen altijd de kampioen in ver plassen, wat toen alle jongens in die tijd in de goot deden. Hij is helaas vroeg gestorven, toen hij een hartaanval kreeg, terwijl bij bij de dokter zat. Ik geloof, dat hij rond de 40 geworden is. Zijn jongere broer Rinie heeft vele jaren later een mooie bloemenzaak in de Molukkenstraat gehad en is na de verkoop van zijn zaak gaan stilleven in Monnickendam.

Met het verstrijken van de jaren waren we rond 1953 ca. 16 jaar en de meeste waren rokers geworden. Doordat mijn ouders in 1948 met een huisje
op het Zandvoortse strand gingen staan, ben ik vele zomers uit beeld bij de jongens geweest, maar wist me snel aan te passen, nadat ik de verhalen uit de zomer gehoord had. Zo ging dan de groep jongens naar het Oosterpark en het afspreek punt was dan de muziektent(die er anno 2021 nog steeds is). Daar kwamen ook de groepen meisjes bijeen en er heeft menige zoenpartij plaats gevonden.

Dan komt de tijd, dat je meer volwassen wordt. Met 19 jaar ging ik vervroegd in militaire dienst bij de Marine en vertrok die en dan die uit de buurt en was de groep uit elkaar.