De autobus naar uitwedstrijden

Geuzen: de spelersbus in begin jaren vijftig

Verteller: Wilhelm Carton

"Rond 1950 mocht ik als 8-jarig supportertje met m'n vader mee naar alle wedstrijden van de Amsterdamse zaterdag-voetbalclub "De Geuzen". Mijn vader was bestuurslid en nam mij mee naar de uitwedstrijden in de spelersbus."

"De Geuzen" uit 1952 Staand v.l.n.r.: onbekende met hoed, Bertus van Wieringen, Henny Snoek, doelman Lou Snoek, Teun Snoek, Theo Zijp, Daan van Laar, trainer Dick van Voorst.  Gehurkt v.l.n.r.: Hugo Walker, Piet Broekhuis, Henny van der Hilst, Jan Steenwijk, Loek van Arem. Foto: website GeuzenMiddenmeer

"De Geuzen" uit 1952 Staand v.l.n.r.: onbekende met hoed, Bertus van Wieringen, Henny Snoek, doelman Lou Snoek, Teun Snoek, Theo Zijp, Daan van Laar, trainer Dick van Voorst. Gehurkt v.l.n.r.: Hugo Walker, Piet Broekhuis, Henny van der Hilst, Jan Steenwijk, Loek van Arem. Foto: website GeuzenMiddenmeer

Rond 1950 mocht ik als 8-jarig supportertje met m'n vader mee naar alle wedstrijden van de Amsterdamse zaterdag-voetbalclub "De Geuzen". Mijn vader was bestuurslid en nam mij mee naar de uitwedstrijden in de spelersbus. Chauffeur Jan van Egmond vertrok vanaf de Wakkerstraat bij de hoek van de Middenweg. In Wilnis versloeg onze ploeg ooit de thuisclub en toen werd de bus door jeugdige Wilnissers vanaf de hoger gelegen boezem-oever met modderballen bekogeld. Nooit heb ik later kunnen opsporen welke zaterdagclub destijds in Wilnis huisde. Voorts kwam ik destijds in Spakenburg, bij de grote clubs "Spakenburg" van kanonmidvoor Wout Heinen en bij "IJsselmeervogels" van raketmidvoor Jaap Koelewijn. Altijd verloren de Geuzen daar met drie of meer doelpunten verschil. Behalve op zaterdag 18 februari 1950. Toen hielden we het daar op het veld ‘Weikamp’ tussen de palingrokerij en de IJsselmeerdijk op 0-0. Dat kwam door Geuzenkeeper Barend 'Bab' van Dijk. Die ranselde, stompte en dook alle op z'n doel afgevuurde loeiers eruit, tot wanhoop en bewondering van het talrijke publiek. Hij stond in de walm van de palingrokerij achter zijn doel, en dat wekte z'n agressie op. Hij keepte de wedstrijd van zijn leven! Dat hadden de backs Daan van Laar en Bertus van Wieringen nog nooit meegemaakt van hun doelman. Bijna had "De Geuzen" bij een zeldzame uitval van rechtsbuiten Henny Snoek ook nog gewonnen, maar zijn schot ketste af tegen de lat. Dit gelijkspel kostte IJsselmeervogels uiteindelijk het kampioenschap in 1950:  "Huizen" kaapte het kampioenschap voor de neus van de Spakenburgse vissersploeg weg. 

Geuzenbestuurslid Frans van der Hilst hief in de bus op de terugreis een aanstekelijk gezang aan en alle inzittenden brulden mee: "Holderdebolder we hebben 'n koe op zolder. Een bonte koe, een hamsterkoe a boe a boe a boe", een populair liedje uit de Snip@Snap-revu van kort vóór de oorlog.

In het aansluitende najaar, op zaterdag 28 oktober 1950 klonk er weer zo'n brooddronken massazang in de spelersbus. Zelfs chauffeur Jan van Egmond zong luidkeels mee. Aanleiding was de zojuist miraculeus afgelopen uitwedstrijd in Hillegom tegen SIZO. Geuzen-voorhoedespeler Hugo Walker werd door een late hattrick de held van de dag. Jazeker, dezelfde Hugo Walker van 'Studio Sport' van veel latere datum. Met nog een klein kwartier te spelen stond thuisclub SIZO voor met 4-2, dankzij hun goalgetter Janus Bol. Hugo werd tien minuten voor het eindsignaal vanaf de zijlijn uitgescholden voor "luie zwartjoekel". Huug Walker had tot dan toe nog weinig klaargemaakt, maar na die belediging kreeg hij het op zijn heupen. Hij ging er met de bal vandoor en scheurde als een Pamplona-stier ermee door de SIZO-achterhoede: 4-3. En toen hij na een paar minuten weer adem had, nogmaals: 4-4. Dat was slikken voor SIZO. Maar nog was Walker niet uitgeraasd. Terwijl iedereen al op de klok keek, perste hij er nogmaals een rush uit: 4-5. De scheidsrechter wees naar het midden, keek op z'n horloge en blies het eindsignaal. De Geuzen hadden met 5-4 gewonnen. Grandioos. De terugrit werd een onvergetelijke zang- en lalpartij: "SIZO die moet zakkies plakken hi ha ho, SIZO die moet zakkies plakken hi ha ho!". En weer hadden we "een koe op zolder". Jammer dat zoiets tegenover IJsselmeervogels nooit lukte!

Eénmaal ging de bus met een grote Geuzenfamilie naar het duinstadion van Quick Boys in Katwijk, alwaar het Nederlands zaterdagelftal een interland speelde tegen Frankrijk. Geuzenspeler Theo Zijp, befaamd als spelverdeler, was geselecteerd in de middenlinie. Bij aankomst was het zo'n drukte dat chauffeur Van Egmond op zoek naar een parkeerplaats een wenk kreeg van een politieman-per-fiets, die sommeerde hem te volgen. Toen draaide Van Egmond z'n zijraam open en vroeg quasi-ontdeugend "Toch niet naar het bureau hè!" 

Ik herinner mij uit die tijd voorts de spelersnamen van Lou Snoek, Teun Snoek, Jaap Molenaar, Wim Roelofs, Piet Broekhuis, Piet Buitenhuis, Jan Steenwijk, Henny van der Hilst, Dicky Zijp, Loek van Arem. Laatstgenoemde beschikte over een oerhard schot met z'n linkerbeen. In een beslissingswedstrijd om promotie naar de 3e klas in 1956 tegen het Alkmaarse "Jong Holland"  schoot hij bij 1-1 vlak voor tijd zo'n loeier, die tussen Jong Holland-verdedigers ketste: voor de voeten van de aanstormende Freek Verburg, die 2-1 scoorde. Een ontlading, want vlak daarvoor waren De Geuzen nog aan een achterstand ontsnapt door een redding van keeper Lou Snoek op de doellijn, waarbij de KNVB-grensrechter van KNVB-scheidsrechter Cohen moest beslissen of die bal niet achter de doellijn was geweest.

Alle rechten voorbehouden

219 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Wilhelm Carton

Uw vader Jaap Moolenaar heb ik medio-jaren'50 zien voetballen in Geuzen's eerste elftal

Beste Ron Moolenaar,

Uw reactie "Leuk" roept bij mij herinneringen op aan de Geuzen-spil Jaap Moolenaar die omstreeks 1954 op die veldpositie Teun Snoek opvolgde. Ik als tiener heb Jaap ongeveer vier seizoenen in Geuzen's eerste elftal zien spelen: Jaap was een moelijk te passeren verdediger, en zijn ietwat gebogen spelhouding heb ik vele jaren later met opvallende gelijkenis teruggezien bij Feyenoord-midddenvelder Willem van Haneghem.

Bij "De Geuzen"'s uitwedstrijd tegen Maarssen in 1956 worstelde Jaap Moolenaar zo heftig met een Maarssen-aanvaller, dat Jaap door de scheidsrechter het veld werd uitgestuurd. Ik zelf zag weinig onsportiefs, maar het veld (een hobbelige koeienakker met molshopen tussen de voetbal-krijtlijnen) maakte harde botsingen onvermijdelijk. Helaas werd Jaap een paar jaar later ziek en bleek de diagnose rampzalig: een hersentumor. Van mijn vader en mede-bestuursleden Aart van Dongen, Dirk Nagtegaal en Frans van der Hilst Sr weet ik dat zij herhaaldelijk de patiënt en diens vrouw hebben bezocht om hem met hun clubmakker-trouw tot steun te zijn.

 

Ron Moolenaar

leuk

Mijn vader was Jaap Moolenaar