Pluis en de Loodgieter

Laten we even bij het begin beginnen, want u weet nog niet wie Pluis is.
Pluis was mijn kat. Een beige/rode cyperse kat, die ik kreeg toen hij 4 weken was. (een verhaal op zich). In die tijd gaven veel mensen hun huisdier een platvorm op Hyves en ik deed dat ook voor Pluis. Sterker nog hij kreeg veel vriendjes en ging daarom zijn levensverhaal vertellen.
Dat werd echt door veel mensen gelezen en vaak was ik eerder het baasje van Pluis dan dat pluis mijn huisdier was.
Hele avonden was ik als Pluis aan het praten met mijn “vriendjes”uit de hele wereld en dat had gevolgen.
Ruim 10 jaar geleden kwam ik in de Van Musschenbroekstraat te wonen.Er waren nogal wat gebreken aan de woning en het leek wel of ze voor ieder probleem iemand anders stuurden. Het kostte veel telefoontjes en emailtjes om alles gerepareerd te krijgen, en daar gaat dit verhaal dus over.

Op een dag was ik het zat en typte een nogal boze mail aan het bedrijf dat mijn kraan moest maken.
Tot mijn verbazing kreeg ik echt super snel antwoord, maar dat moest ik wel twee keer opnieuw lezen.
Er stond “ lieve Pluis, wat erg dat je vrouwtje boos is, we snappen het helemaal en morgen sturen we de loodgieter langs, we hopen dat het dan weer goed gaat bij jullie thuis”
Ik snapte er niets van, tot ik bij de uitgaande email mijn mail aan hun even bekeek. Had ik me daar toch als Pluis geschreven! Ik schaamde me dood. Er stond zoiets als Beste loodgieter, mijn naam is Pluis. Ik heb een groot probleem. Vrouwtje is heel boos op jullie en loopt hier saggerijnig rond. Ik krijg zelfs geen snoepjes meer, dit kan niet hoor. Kom het aub snel maken, ik wil mijn snoep!

De volgende dag stond de loodgieter al vroeg op de stoep. Ik wist eigenlijk niet waar ik kijken moest, maar de goede man leek van niets te weten.
Hij fixte de kraan in 10 minuten en ik vroeg hem of hij een kop koffie wilde. Hij antwoordde graag mevrouw, mag ik dan hier mijn brood opeten?
Natuurlijk mocht dat en zo zat hij even later op de bank.

Hij bleef maar kijken naar Pluis en in ene zei hij. Mevrouw uw kat, weet u op wie die lijkt?
Ik zei geen idee. Nou vertelde hij, mijn vriendin volgt een kat op hyves, ja echt waar een kat.
Dat beest vertelt verhalen, en mijn vriendin is er stapel mee. Het is natuurlijk onzin, die kat zal niet eens bestaan. Leer mij het internet kennen.
Maar echt zoals hij eruit ziet is het net Pluis.
Pluis die had liggen slapen, hoorde zijn naam en keek op. Ha, zei de loodgieter, het lijkt wel of deze ook Pluis heet.

Ik draaide me om naar mijn computer en zocht de hyvespagina van Pluis op. Deze Pluis bedoelt u?
De man keek me verbaasd aan. Oh u kent hem ook?
Ja dat lijkt me wel. Kijk maar eens naar de foto’s van Pluis. Verrek, riep hij dat is hier. Ik zie het. Nou moe. Dus Pluis bestaat echt.

Voor ik antwoord kon geven, greep hij zijn mobiel. Hij drukte verwoed op de toetsen en riep, schat weet je waar ik ben? Ik ben bij Pluis, nee echt waar. Nee ik weet wel dat ik vorige week je ertussen nam, maar nu niet, dit is echt Pluis.
Wacht….
Hij drukte mij de telefoon in mijn hand en vroeg of ik zijn vriendin wilde vertellen dat het waar was.
Maar die had al opgehangen, ze geloofde het niet. Toen werd er een selfie gemaakt met Pluis als bewijs. Met een ongelooflijk en al hoofdschuddend nam hij even later afscheid.
Ik dacht voor de zoveelste keer dat ik toch wel rare dingen meemaakte zo.
Maar goed dat was weer klaar. (dacht ik)