Fina van der Weide
Mijn opa had veel broers en zussen en een ervan was nogal speciaal. Mijn opa noemde haar Bollewoep en wij als kinderen gebruikten die naam ook. Ja niet als ze het kon horen, want dat mochten we niet van onze ouders.
Tante was ook wel speciaal, ze hield ervan ons op te stoken om rare dingen te doen.
Een borstel in het bed stoppen van je ouders aan het voeteneind bijvoorbeeld. Of suiker strooien als je een broertje of zusje wilde. Ik heb dat dus gedaan met een kilo suiker en dat in hoogpolig tapijt.
Mijn ouders waren dus niet altijd even blij met tante.
Tante had nog een (on)deugd, ze was stapel op snoepen. Ze had een enorme handtas en die zat vol met snoep. Pepermunt en zuurtjes het meest. Dus als ze eens bij ons was op zondag en meeging naar de kerk, zorgde je dat je naast haar zat.
Nou zat er in die tas buiten snoep ook nog een wekker. Echt zo een ouderwetse opwindwekker met van die grote bellen. Hij rinkelde zo hard als hij afliep dat je echt schrok.
Omdat tante niet zo goed meer zag, had ze dus die wekker in haar tas. Dan kon ze goed kijken hoe laat het was.
Mijn neefje en ik zagen een kans om haar eens terug te pakken op een zondag dat ze weer eens bij ons was. Ze vroeg ons namelijk altijd even de wekker op te winden voor we naar de kerk gingen.
Nou was er in die kerk een strak rooster hoe zo een dienst verliep, en je wist ongeveer hoe laat de preek begon. Dan zette tante de tas open en werd het snoepen geblazen.
Deze keer wonden we de wekker niet alleen op, maar we zetten hem ook zo ongeveer op de tijd dat de preek een tien minuten bezig zou zijn. Dan zou hij rinkelend laten horen dat hij er was.
We zaten die dienst vol spanning en ik was al een paar keer door mijn moeder gewaarschuwd om stil te zitten. De preek begon en we zaten te wachten, het leek uren te duren. Maar tante deed de tas open, en net toen ze haar hand in de tas stak om een snoepje te pakken ging de wekker af.
Hij maakte een hels kabaal en van schrik gaf tante de tas een slinger de kerk door.
Het gevolg was een snoepjes regen en een verbouwereerde dominee.
Mijn vader sleurde mijn neefje en mij de kerk uit en buiten kregen we enorm op onze kop.
Even later kwamen mijn moeder en tante ook naar buiten, tante was zich echt kapot geschrokken. Maar de humor overwon toen ze wat bijgekomen was.
In ene begon ze te lachen en al gauw werd het een dolle boel. Ohh die dominee gierde ze, wat keek die raar. En wat zijn jullie een ondeugden, maar wat leuk.
Mijn opa kwam even later ook naar buiten. Door oma weggestuurd omdat hij zo zat te lachen.
de rest van de dienst hebben we buiten gezeten, en het was buiten veel leuker dan binnen. Thuis kreeg ik toch nog op mijn kop.
Maar mijn opa en tante Bollewoep hebben het verhaal nog jaren verteld