Fina van der Weide
Sinterklaas 1993. Mijn oudste zoon was 3 en op de peuter speelzaal zou de Sint komen.
Nou was mijn zoon natuurlijk weer speciaal. Want waar andere kinderen dol waren op de sint, moest hij van die hele sint niets hebben. Nee hij was meer van zwarte piet.
Hoe zwarter hoe mooier en liever hij ze vond.
Ook in het dagelijks leven was hij echt dol op elke zo donker gekleurde mens als maar kon. Soms bracht dat me in de problemen, want hoe leg je aan een boze vrouw uit, dat je kind zo staarde omdat hij je mooi vindt.
Op de peuterspeelzaal betekende het dat hij altijd met de donkere kindjes speelde,en zijn eerste liefje was een schattig bijna zwart meisje, waar hij altijd honderden kusjes aan wilde geven. Nou vond zij dat niet erg dus leve de liefde.
Haar ouders vonden hem een schatje, helemaal toen hij op een keer riep mam, kijk we lijken op elkaar, toen haar broertje toevallig hetzelfde t shirt droeg als hij.
Maar goed, toen die Sinterklaas.
De goede man kwam binnen met 4 Pieten en natuurlijk was mijn kind helemaal idolaat van de pieten. Hij wilde niet bij ze vandaan. De snoep, de cadeautjes het maakte hem niets uit. Nee hij wilde bij Piet op schoot.
maar ja toen werd zijn naam geroepen om bij Sint een cadeautje te halen. En wat zegt mijn kind.
Die zegt, nee, ik wil niet! Ze;fs niet voor een cadeautje. Uiteindelijk zet Piet hem bij sint op schoot en gaat voor hem zitten zingen. De hele Sint werd genegeerd , maar Piet kreeg een big smile.
Aan het einde van het liedje, sprong mijn kind gelijk van schoot, zonder cadeau.
Piet heeft hem dat later gegeven en samen speelden ze met de mooie brandweerauto die hij kreeg.
Toen zijn vader 's avonds vroeg of Sinterklaas lief was, keek mijn zoon hem verbaasd aan. Nee Sinterklaas niet, maar Piet wel.