5 mei 2005 bevrijdingsdag

Al jong wist ik veel over de tweede wereldoorlog. Mijn vader vertelde er vaak over en we hadden ook een aantal joodse kennissen. 4 mei werd in ere gehouden. Om 8 uur was je gewoon stil. In het begin snapte ik het half. Maar nadat ik op 11 jarige leeftijd het dagboek van Anne Frank las werd het meer iets waar ik interesse voor kreeg en over nadacht.

5 mei werd ook gevierd, want je vrijheid moet je koesteren. En dus liep ik op 5 mei met een vlaggetje op mijn jurk gespeld.
Echt feesten deed ik niet, maar als er iets was waar veteranen waren dan ging ik vaak kijken.

Wat ik van mijn ouders geleerd heb, leerde ik weer aan mijn kinderen. Ook zij zijn stil op 4 mei en vieren de 5e mei. Het is hun zoals ze zeggen met de paplepel ingegoten.

Op 5 mei 2005 gingen we met zijn drietjes naar de Middenweg, want de intocht van de geallieerden werd daar nog eens overgedaan 60 jaar na de bevrijding. Het denkelijk de laatste keer zijn dat er veteranen bij waren.

Het werd een feest, de oude veteranen bijgestaan door de mensen van Keep them Rolling in die voertuigen van toen die door de  Stichting in topconditie worden gehouden.
Je zag de trots en de dankbaarheid en we genoten.
Iedereen juichte alsof het 60 jaar geleden was en er werden bloemen gegooid naar de veteranen.
Ook de Majoor (Luitenant-Kolonel Bosshardt) was aanwezig.

Veel te snel was het voorbij. Mijn kinderen hebben er nog lang over gesproken en ik kijk nog regelmatig naar de foto die ik graag met u deel