Pijltjes gooien

Verteller: Quirinus Hoogland

De jongens bij ons thuis zijn verzot op huisspellen en Moeder staat er ook niet afwijzend tegenover. Zo heeft zij haar mannen van de straat en kunnen zij geen kattenkwaad uithalen. Het is wel wat heen en weer geloop en geschreeuw als toevallig de roos eens geraakt wordt. De meeste pijlen vliegen ver naast het doel en raken de muur of in ieder geval de omgeving rond het pijltjesbord.

Foto Peter Smets, 2012 Bron: Flickr

Foto Peter Smets, 2012 Bron: Flickr

 

Het is in de vijftiger jaren van de vorige eeuw dat er ineens een rage opsteekt van “pijltjes gooien”. Het woord “darten” is dan nog niet uitgevonden, maar de spelregels zijn, althans dat meen ik begrepen te hebben, hetzelfde.

Na verloop van tijd is de muur niet om aan te zien. Is het op het oog eerst slechts het behang dat beschadigd raakt, later blijken er ook hele stukken van de pleisterlaag verdwenen te zijn. Dit kan zo niet langer. Hier moet wat aan gedaan worden, want als Vader erachter komt, is het hommeles en kunnen de jongens het spel wel vergeten.

Goede raad is duur, maar algauw wordt er wat op gevonden. De eettafel is er een met zo’n inlegblad voor als er visite komt. Het blad wordt haast nooit gebruikt en staat daar maar doelloos in de hoek van de kamer. Het bord wordt met een spijker op het blad bevestigd. Het spel is gered en de jongens kunnen verder.

Er wordt gegooid alsof het leven ervan afhangt. Elke dag vliegen de pijltjes door de kamer en net als voorheen komen de meeste naast het doel terecht. Maar nu geen beschadigde muur meer. Moeder tevreden en Vader weet van niets.

Maar op een dag kondigt zich visite aan en moet het uitschuifblad gebruikt worden om een ieder een plaats aan tafel te kunnen bieden. Een zeiltje erover en van de beschadiging is niets te merken. Blauwtje bedekt grauwtje.Voor ons grote gezin en de bijkomende gasten moeten heel wat piepertjes geschild worden. De grootste pan kan het maar amper bergen. Vader is druk in de weer om Moeder te helpen en sjouwt met de grote aardappel pan van de keuken naar de kamer. Met een plof zet hij de pan op het rooster en met nog groter plof gaat de pan door het blad. Het hout, of wat daarvoor doorgaat, is door de pijltjes murw gegooid en verzwakt. Het kan de pan niet dragen.

Vader slaakt een kernachtig woord, dat ik hier niet zal herhalen en loopt rood aan. Hij zal de schuldigen eens stevig aanpakken voor wat zij geflikt hebben. Moeder tracht hem nog te sussen, maar er is geen houden meer aan.  Het tafelblad wordt in stukken getrapt en verdwijnt met bord en pijltjes in de kachel.Van toen af aan is er geen pijltje meer gegooid. 
Quirinus, februari 2012

Alle rechten voorbehouden

186 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe