Dokters visite

Verteller: Quirinus Hoogland

Quirinus Hoogland deelt herinnering uit zijn kinderjaren in Amsterdam Oost. Dit verhaal schreef hij oorspronkelijk in maart 2012.

dokter uit Wilhelmina Gasthuis, foto afkomstig uit Beeldbank Amsterdams Archief, fotograaf en datum onbekend

dokter uit Wilhelmina Gasthuis, foto afkomstig uit Beeldbank Amsterdams Archief, fotograaf en datum onbekend

Het komt niet zo vaak voor dat er voor de een of andere kwaal een dokter aan te pas moet komen. Meestal weet moeder het met een eigen middeltje wel op te lossen. Middeltjes van generatie op generatie overgedragen en tot het uiterste beproefd.Deze keer is het moeilijker. Een kind ligt ziek en heeft hoge koorts. Het is in het laatste jaar van de oorlog en alles is of op de bon of niet te koop. Als ondanks de schaarste van alles geprobeerd is en de koorts nog steeds even hoog is, gaat moeder overstag en laat de dokter komen.

Nadat de praktijkruimte leeg is, stapt de dokter op zijn fiets en rijdt naar zijn patiënt op drie hoog in de Laing's Neckstraat. De jongen ligt te ijlen van de koorts en slaat wild om zich heen. In het kleine kamertje, opgevuld met twee tweepersoonsbedden, kijkt de dokter rond naar iets om op te zitten en hij kijkt moeder vragend aan.

Moeder begrijpt de wenk en loopt gauw de trap af om de enige nog enigszins bruikbare stoel op te halen. Al het andere meubilair is als brandhout opgestookt. Met een uitnodigend gebaar noodt zij de dokter om te gaan zitten. Dankbaar maakt de dokter gebruik van de stoel. Nu kan hij de patiënt beter van dichtbij observeren.

Maar ook deze stoel staat op het punt om aan Vulcanus opgeofferd te worden. Door het langdurig gebruik is hij al wat gammel geworden, maar om er gewoon op te zitten is de stoel nog goed genoeg.

De dokter buigt zich voorover naar zijn patiënt en probeert de wartaal te ontcijferen. Opeens schrikt hij terug van een ongecontroleerde slaande beweging en daarop is het meubel niet berekend. De stoel stort in elkaar en de dokter komt klem te zitten tussen de twee bedden en kan uit zijn ongemakkelijke houding niet meer omhoog komen.

Met een blos van schaamte geeft moeder de dokter een hand en trekt hem uit zijn netelige positie. Moeder komt woorden tekort om zich te verontschuldigen, maar de dokter wuift ze met een handgebaar weg en gaat door met zijn onderzoek. Na een wijle komt hij overeind en zegt:”Vrouw, helpen kan ik je niet, mijn middelen zijn beperkt, maar ik raad je om goed voor je kind te bidden.”  

Alle rechten voorbehouden

409 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Anneke Koehof

Dokters Visite, reactie van Marja aan 't Goor

Marja, deze reactie  komt mij heel bekend voor. Was dit soms dokter Meier? Die stond daarom bekend. Ik heb wel gehoord dat hij alleen kwam als hij met een auto werd opgehaald.

Marja aan 't Goor

Gelukkig maar.

Het was 1950. Ik was twee jaar en lag ikzelf in precies dezelfde situatie. Of mijn dokter gebeden heeft weet ik niet, maar zelfs na meerdere telefoontjes verdomde hij het om te komen. 
Vervolgens heeft mijn moeder mij opgepakt en naar het naar het Onze Lieve gebracht. Dankzij haar leef ik nog.