1939 mobilisatie
Mijn moeder ontdekte hartje winter dat zij zwanger was. Op dat moment bestond het gezin uit vader, moeder en een zoon van 10 jaar Joop.
Ze woonden in de 1ste van Swindenstraat, woningen te over, als je iets wilde huren, kreeg je nog gratis een behangetje van de huisbaas er bij en het huis werd nagekeken op wandluizen.
Armoede, vader geen werk, moeder hielp bij een vrouwelijke arts als hulp in de huishouding. Geen ideale tijd om een kind op de wereld te zetten. Mijn vader moest alle dagen om 8 uur naar een 'stempelburo' om een bewijs te halen dat er geen werk was. Geen werk betekende een stempel - geen stempel betekende geen geld.Daar zaten dan iedere morgen alle werkelozen uit Amsterdam bij elkaar en bespraken er hun wel en wee. Daar zal mijn vader ook verteld hebben dat mijn moeder zwanger was. Hij kreeg er gelijk allerlei adviezen om 'eraf' te komen, legale abortus bestond nog niet, alleen medisch.
Iedere dag kwam mijn vader met een nieuw middeltjes wat echt zou helpen om de zwangerschap af te breken. Kininepillen waren in die tijd erg 'in'. De breinaald werd ook niet geschuwd of een wat onschuldiger manier, wisselbaden en van trappen afspringen.
Mijn moeder wilde niks van al die middeltjes horen en op 'n keer was ze het zo zat, dat ze vroeg aan mijn vader 'Bertus, kan het echt geen kwaad, helpt het echt?' mijn vader antwoordde 'ja Marie het helpt echt'. Waarop mijn moeder zei: "Nou neem jij het dan maar in, dat kind gaat er komen! "
Daarmee was voor mijn moeder de kous af, en het licht sprong op groen zodat ik geboren mocht worden
Financieel kreeg mijn moeder van de arts waar zij werkte steun in de vorm van een koffer vol babykleertjes en een bedje. Langzaam wende het gezin aan de gedachte dat er een kindje zou komen.
Mijn vader riep constant dat nu het toch zo ver was, dat het dan maar een meid moest worden. En dat werd het.
Voor de geboorte deed zich nog iets leuks voor met een mutsje. Mijn moeder had 3 zusters die alle drie voor haar zwanger werden. Haar zuster Jacoba had een schattig roze mutsje gekregen voor als het een meisje werd. Het werd een jongen in maart '39 werd Ruud geboren, het mutsje ging naar de volgende zuster Lies, ook daar werd in mei '39 een jongen geboren Harry, het mutsje ging door naar de volgende zwangere zuster Dien. Ook daar werd een jongen geboren in augustus '39 Lucas, en het mutsje werd nu aan de oudste zuster Marie gegeven met de woorden: 'zorg jij nu voor een meid.'
Op 27 september 1939 werd er een meid geboren ;Hubertina, Maria Johanna Braeken en we noemen het Bertie.
Bertie heeft het mutsje veel gedragen.