's Ochtends om half tien loop ik binnen. De klanten zijn er nog niet, maar Bahia is samen met haar stagiaire al druk bezig met het in orde brengen van de zaak. Ik kijk rond en zie een splitlevel ruimte met een hoog plafond waar een grote kroonluchter onder hangt. Op de vloer liggen witte plavuizen. In de wachtruimte staan chesterfieldachtige banken. 'Dit heb ik zelf opgeknapt', zegt Bahia, 'maar ik ben nog niet klaar hoor! Het wordt nog mooier.'
Bahia is hier drie jaar geleden ingetrokken. Daarvoor werkte ze bij iemand op het Victorieplein.
Op haar twintigste kwam ze van Marokko, Fez naar Nederland. Toen had ze al de diploma's kapper, administratie en verpleegster op zak. In Nederland is ze zich verder gaan ontwikkelen en heeft ze nog meer certificaten behaald. Op mijn vraag of ze niet in de administratie of verpleging wil werken, antwoordt ze: 'Dit is mijn ding! Dit vind ik leuk. Mijn twee zussen en een nichtje van me hebben in Marokko ook een kapperszaak. Het zit in de familie,' glimlacht ze.
Ze is van alle markten thuis, want in dezelfde ruimte kan je aankloppen voor het knippen van je haar, visagie en opsteken, een manicure, een gezichtsbehandeling, laseren en ontharen, een pedicure en het ontvangen van een holstone massage. Allemaal disciplines waar ze zelf voor bevoegd is.
Haar klanten komen behalve uit Amsterdam-Oost helemaal uit West, Weesp en zelfs Leiden. Het gaat dan om de Marokkaanse vrouwen die speciaal naar haar toe komen om geknipt te worden. Ze kan ze niet allemaal verstaan, want zij is Arabische en vele Marokkaanse vrouwen zijn Berber en praten geen Arabisch. 'Dan gaat het in het Nederlands,' zegt ze.
Dat is de ene helft van haar klantenkring. De andere helft is een mix van Nederlanders, Surinamers, Turken en Chinezen. 'Die diversiteit heb ik nodig', zegt Bahia. 'Ik kan niet van één cultuur leven. Hier leer ik van.'
Of ze het niet apart vindt dat ze een kapperszaak en een schoonheidssalon in één heeft, antwoordt ze dat het in Marokko normaal is. 'Het verschil echter is dat hier ook mannen komen. Ze knippen is geen probleem, maar alle andere behandelingen laat ik aan een Nederlandse over die zichzelf bij mij inhuurt. Dat doe ik uit respect voor mijn cultuur.'
De Javastraat is voor haar een goede plek om een zaak te hebben, maar de straat moet volgens haar wel worden opgeknapt. 'Het is te kaal en heeft geen mooie uitstraling. Er zouden meer bomen en planten moeten komen.' Ook is ze niet tevreden over het parkeerbeleid. 'Het is belachelijk duur.' Aan de overkant van het spoor is het veel goedkoper. We zijn hier toch niet in het centrum van de stad?'
Wanneer ik haar vraag over haar toekomstplannen, vertelt ze dat ze meerdere filialen in Amsterdam wil hebben. Als het dat nog niet is, wordt het een succesverhaal!
