Samuel Cohen
Frits Slicht
Samuel vertelt dat hij en velen uit het gezin niet langer naar de ‘orthodoxe synagoge’ gingen. Of hij daarmee de Linnaeusstraat Synagoge bedoelt, is niet helemaal duidelijk. Zij hadden zich aangesloten bij een gebedsgroep van Zichron-Jaakov. Voor hem en voor anderen waren daar interessante vernieuwingen doorgevoerd. Zo kon een ieder die het gebed kende en een goede stem had voorganger zijn. De religieuze dienst kreeg zijn eenvoud terug. Gebruik werd gemaakt van de Sefardische uitspraak van de Portugezen. Heel bijzonder was ook dat de vrouwen in dezelfde ruimte zaten als de mannen, wel apart maar in gelijkheid! Heel erg populair bij het rabbinaat was Zichron-Jaakov niet, maar daar trok men zich niets van aan. Heel langzaam groeide de beweging uit tot een grote groep. Meestal werd gebruik gemaakt van een gehuurde zaal, een enkel keer wordt gesproken over een ‘eigen lokaal’ (aanvulling Frits: zo werd er in maart 1940 een grote bijeenkomst gehouden in het lokaal Coöperatiehof 14).
De gebedsdiensten waren eenvoudig en oprecht en er was een sfeer die zeer verschilde met de ‘verouderde rabbijnse synagoge’. Door onze contacten met de beweging kwam Palestina steeds meer in het centrum van ons leven te staan. Er waren lezingen en gesprekken met hen die al naar Palestina waren gegaan. Er ontstond zo een totaal nieuwe vriendenkring. Mijn zuster Keetje en mijn broer Izak waren zeer actief. Keetje heeft op een gegeven moment haar naam ook verandert in het Hebreeuwse Tamar. Hoewel ik misschien een van de jongste was, ik was een jaar of twaalf, werd ik niet als zodanig gezien. Er werd naar jongens van mijn leeftijd gekeken als mensen en niet langer alleen als kinderen.
Ons huisadres aan het Kastanjeplein 3 werd een centraal adres van deze jeugdbeweging van de Mizrachie (Zie: Religieus Zionisme). Keetje (Tamar) en Izak speelden hierin een belangrijke organisatorische rol. Izak was een echte leider, hij leidde ook een jeugdgroep. Mede door zijn karakter en zijn geboren talenten stond hij bekend om zijn leiderschap. Maar ook Tamar liet zich niet onbetuigd, zij was actief bij de feesten, de bijeenkomsten en de collectes voor het Joods Nationaal Fonds.
Zichron-Jaakov Chanoeka-feest. Uitnodiging voor een chanoekafeest op 1 januari 1922 door de jeugd-organisatie van de Nederlandse Mizrachi "Zichroun Jangakouw", 1921. Bron: JCK. 