Eigenlijk vormde de Zeeburgerdijk de grens tussen de Indische buurt en het centrum, maar ook tussen de Dapperbuurt en het centrum. Nescio (pseudoniem van J.H.F. Grönloh (1882-1961) schreef in 1914 in Mene Tekel al over de Zeeburgerdijk, toen hij daar liep met Bavink, Bekker, Kees en Hoyer. Wat hij het Spuikanaal noemde, heet nu nog steeds het Lozingskanaal. “Wij liepen van de stad af. (…) Wij gingen uit om de wereld te veroveren; alleen Hoyer geloofde daar niet aan, die wist niet beter dan datti op den Zeeburgerdijk liep bij de slachtplaats.” De veemarkt en de slachtplaats waren er toen ook al.
Zeeburgerdijk 141 .
Foto: Beeldbank Amsterdam
Omdat ik geboren en getogen ben op 141, heb ik er heel wat stappen liggen. Maar met mij een heleboel anderen. Ik noem alleen al degenen die in de Indische buurt woonden en op de slachtplaats werkten of in de haven. Ook de militairen, die gelegerd waren op het Zeeburgereiland waar nu een hele nieuwe wijk vereist. Ze moesten vandaar in looppas naar de Oranje kazerne. Er werd nog wel eens een fiets gestolen door een militair die op tijd terug moest zijn, die (de fiets en niet de militair) kon je dan vlak bij het kampement terugvinden.
Helemaal aan het eind van de Zeeburgerdijk was in de jaren vijftig een hospitaal, bestaande uit houten barakken. Volgens mij werden daar psychiatrische patiënten verpleegd. Jongens die niet in militaire dienst hoefden, omdat ze S5 hadden. Maar het fijne weet ik er niet van. Wel dat een heel klein zustertje, ik schat ruim anderhalve meter groot, elke dag langskwam. Ze was in het blauw gekleed met een wit schort. Ik herinner me haar ook in een lange donkerblauwe regenjas. Ze had grijs haar en woonde aan het begin van de Zeeburgerdijk.
Zomers gingen al veel mensen naar het vijfcentenbad of naar het Nieuwe diep. Later kwam het Flevobad. Met de aanleg van de Schellingwouderbrug nam het autoverkeer toe en fietsers die naar Durgerdam, Zunderdorp of verder gingen. Ook het succes van de camping zorgde, zeker zomers voor meer langskomende fietsers en jongeren met rugzakken.
Van een paar jongens, die al filosoferend op de Zeeburgerdijk liepen in 1914 is deze dijk in een eeuw heel wat drukker en bekender geworden.
