De stekels in de moest(T)uin

Met blote handen.

Verteller: Frans Roffel
Watergraafsmeer, Sciencepark

Dit is een van de vier verhalen die Hella de Groot schreef naar aanleiding van haar gesprekken met Frans Roffel in 2016. (Frans overleed in 2017)

kruisbessen Kruisbessenstruik, foto gemaakt door Hella

kruisbessen Kruisbessenstruik, foto gemaakt door Hella

Alle rechten voorbehouden

Mijn vader had zo’n tien jaar lang een moestuin op het complex waar nu het Science Park is. Voor hem pure noodzaak. Niet omdat er geen geld was om groenten te kopen maar omdat hij weg moest uit de sfeer thuis. Het huwelijk met mijn moeder was slecht, zij was trouwens ook altijd de hort op. Wat de moestuin betreft: mijn oudere broers en zussen drukten zich, maar mijn jongste zus en ik moesten mee. Begin jaren 50 was het. Destijds vond ik het niet zo vervelend, er was verder niks te doen. Meestal gingen we op zaterdag naar de moestuin. Zondag nooit, dan was het kerkdag.

Op het tuinencomplex stonden loodsen waar je zaden kon kopen maar mijn vader reed helemaal naar het Singel, naar de zadenhandel, daar waren ze het goedkoopst. Zo zuinig als de pest, mijn vader. Van de planten en het onkruid moesten we afblijven, die waren van hem. Maar op een gegeven moment begonnen de vruchten te rijpen, en dan moest het eraf hè? Dat deden mijn zusje en ik.

Met blote handen
Het ergst waren de kruisbessen, met die stekels. Nu gebruik je daarvoor handschoenen, toen ging ik er met mijn blote handen in. Vond ik toen niet eens zo erg, nu zou je dat van de gekke vinden. Aardappelen, bieten, snijbonen, sla, uien, aardbeien, aalbessen, dat haalden we er ook allemaal vandaan. Mijn oudste zus maakte er salade van en dat smaakte heel behoorlijk.

Aan de ene kant van de moestuin had je de Utermöhlen fabriek, die maakte verbandstof, aan de andere kant lag het lab van professor Kistemaker van het AMOLF. Giftige stoffen werden geloosd in de sloot. Er zwommen kikkervisjes in met drie poten en kikkers met twee koppen. Ik heb het van horen zeggen hoor, de kranten stonden er destijds vol mee.

Alle rechten voorbehouden

309 keer bekeken

Nelleke

Rare kikkers en muizen

Ik herinner me de vissen met 2 koppen en de misvormde kikkers en muizen nog heel goed op dat tuincomllex aan de Ringdijk.  De ouders van mijn vriendinnetje Nanna hadden daar een tuinhuisje en elk weekend speelden wij daar. Tante Annie, de moeder van Nanna, had er ook een moestuintje waaruit ik vaak groente en kruiden van mee naar huis kreeg waar mijn moeder heel blij mee was tot tante Annie een dooie muis met een waterhoofd en teveel poten in haar moestuin vond. Eerst niet meer aan die muis gedacht tot Nanna en ik een vreemd gevormde kikker vingen en ze opeens van een paar andere mensen op het complex hoorde dat er misvormde vissen waren gezien. Tante Annie is nog met onze kikker naar Artis geweest om te vragen hoe het kon dat er zoveel misvormde beesten gevonden werden oo het tuincomplex. Ze wisten daar ook niet meteen het antwoord maar er kwam wel steeds meer aandacht voor en zo hoorde we later dat er een lab chemisch afval in de slootjes rond het complex loosden. Tante Annie heeft dr moestuintje meteen opgedoekt. Ik heb na het verdwijnen van dat tuincomplex en de uitbreiding van het science park nooit iets gehoord over grond onderzoek of bodemafgravingen. Zou dat wel gebeurd zijn of is er stilzwijgend overheen gebouwd?