Ons Dropparadijs

Betondorp

Suiker, zout, koekjes, flessen en een overvloed aan andere heerlijkheden, maar wij waren geïnteresseerd in drop.

Het Dropparadijs De Brink in 1956, waarachter ooit een dropparadijs school. <br />Foto: Stadsarchief Amsterdam.

Het Dropparadijs De Brink in 1956, waarachter ooit een dropparadijs school.
Foto: Stadsarchief Amsterdam. Door: Tonny Snabel

Alle rechten voorbehouden

Het modderige laantje achter ons huis splitste zich aan het eind. Linksaf ging je langs de tuin van slager Korrel naar de Veeteeltstraat en rechtdoor leidde naar de achterkant van de kruidenierswinkel van De Gruyter aan de Brink.

In de achtertuin van de winkel stond een opslagschuurtje. Toen we een jaar of zes waren en de wereld gingen veroveren, ontdekten we dat dit schuurtje een houten vloer had. En dus sloegen wij aan het graven, een waar ondergronds gangetje dat onder de houten vloer uitkwam. Na enig wrikken en trekken wisten we ons toegang te verschaffen tot de opgeslagen winkelvoorraad!

Het was alsof wij een grote schat hadden gevonden: pakken suiker, zout, koekjes, flessen en een overvloed aan andere heerlijkheden. Wij waren voornamelijk geïnteresseerd in drop. Hoewel wij ons geheim goed bewaarden, werd ons paradijs toch na enige tijd stevig dichtgetimmerd.

Alle rechten voorbehouden

2093 keer bekeken

winkeltje

Ik kan me nog herrinneren dat me moeder's Familie had een winkeltje in betondorp me moeders Nicht Ernie en haar Man Arie
Hadden die ik ging er vaak naar toe om wat stukjes kaas en leverworst of zwarte wit en drop te eten.
Ik weet niet meer hoe het winkeltje heten
Anneke