Voor het geval dat

Verteller: Joop Rijkenborgh
Transvaalbuurt

Het brood was klein, klef en grijs en had maar weinig smaak.

Voedselbonnen Voedselbonnen

Voedselbonnen Voedselbonnen

Alle rechten voorbehouden

Er was tijdens de oorlog, vooral aan het einde, overal gebrek aan, ook aan eten. Op de kruising Populierenweg/Beukenweg was een gaarkeuken, een houtenbarak met prikkeldraad er omheen, waar nu een bakker en een bloemenkiosk staan. Ik heb nog mensen zien zoeken naar iets eetbaars uit de gamellen die buiten waren gezet. We hadden toentertijd voedselbonnen. Die waren ingevoerd omdat de mensen anders aan het hamsteren zouden slaan. Zo kon het eten eerlijker verdeeld worden. De bonnen zagen er uit als kleine postzegels met woorden er op: suiker, brood, boter, melk, textiel. Daarmee kon je de eerste levensbehoeften kopen. Mijn moeder ging de voedselbonnen halen of kopen in de Tweede Oosterparkstraat bij het Kastanjeplein in een soort schoolgebouw.

Ook na de oorlog was er niet veel te koop. Het land moest weer opgebouwd worden Je kon toen bij de bakker zogenaamd Regeringsbrood kopen, natuurlijk alleen met een broodbon. Regeringsbrood was goedkoper dan normaal brood, maar het aanblik was niet echt smakelijk. Het brood was klein, klef en grijs en had maar weinig smaak. Mijn vader mopperde er ook over.

Het heeft jaren geduurd voordat mijn moeder over de voedselschaarste heen was. Nog jaren na de oorlog bewaarde ze een grote blikkenbus in de kast met allerlei eerste levensbehoeften, voor het geval er weer zo’n noodsituatie zou ontstaan.

Alle rechten voorbehouden

6902 keer bekeken

7 reacties

Voeg je reactie toe
Teo

Regeringsbrood

Het water loopt me nog in de mond als ik terugdenk aan een snee regeringsbrood met een dikke laag reuzel en op zondag belegd met een plak bloedworst, heerlijk!

l.roefs

regeringsbrood

Als zoon van een bakker heb ik tot op heden altijd de wens gehad nog eens regeringsbrood te kunnen kopen maar helaas.
In mijn gedachten was dat lekkerder dan gebak,wat te denken van een brood gebakken op de vloer van de oven.Als ik zeg gebakken was hij echt gebakken. Het water loopt uit mijn mond.

Anneke de Ruiter

Anneke de Ruiter

Hallo,
Ik heb een vraag over de voedselbonnen.
Er bestaat tussen onze familieleden een verschil van mening
over de periode van de voedselbonnen met name over het moment dat de bonnen zijn afgeschaft.
Wie kan mij daar duidelijkheid over verschaffen?
Alvast bedankt.

Aloys W.H.Janssen

Regeringsbrood

tijdens een gesprek aan het zondag ontbijt met mijn vrouw en haar twee zussen, kwam uit de ruime keuze aan Duitse broodjes welke wij de zaterdag ervoor hadden mee gebracht uit Kleef, "regeringsbrood" ter sprake. Ikzelf 75, schoonzus 75, andere schoonzus 68 en ten slotte mijn vrouw 63, hadden alle vier een andere herinnering. Mijn vrouw uiteraard, omdat die pas na de oorlog geboren is herinnerde zich ook nog regeringsbrood wat mij zeer verbaasde.
Dus dan maar eens even kijken wat INTERNET er van zegt. Op die site was een perfecte weergave van wat regeringsbrood nu eigen lijk was geweest. Een van mijn schoonzussen had ook gelijk met de verklaring dat tot in het beging van de jaren 50, er nog steeds regeringsbrood werd verkocht.

null

Pieter H. Leendertz

In de 'hongerwinter' '44-'45 gingen mijn oudere zus en broer lopend met een sleetje van Haarlem naar de Haarlemmermeer de boer op om spullen - kristal, tafelzilver, een perzisch kleedje en wat dies meer zij - te ruilen tegen iets eetbaars. 's Morgens vroeg van huis, kwamen ze 's avonds thuis met wat aardappels, spruitjes en soms ook een zakje tarwe. Mijn moeder maalde de tarwekorrels in een koffiemolentje tot meel. Als 6-jarig jochie werd ik de volgende dag naar de bakker gestuurd die mij tegen inlevering van het meel, een broodbonnetje en enkele centen (dubbeltjes?) zo'n 'heerlijk' grijs brood (veel lekkerder dan tulpenbollen en suikerbieten!) gaf. Het meel kieperde hij in een grote houten bak en de lege zak behield hij.
Mijn ouders hielden zich ook niet onbetuigd; zij gingen met een plankje op rolschaatswieltjes het bos in, mijn vader manklopend omdat hij een zaag in zijn broekspijp had verborgen, om illegaal hout te kappen. Ik werd op de uitkijk gezet; als ik onraad bespeurde moest ik gaan hoesten. Op een keer was het zo verrekte koud dat ik ervan moest hoesten. Ik zie nog mijn ouders in paniek uit het kreupelhout te voorschijn rennen, mijn vader sprongsgewijs vanwege de zaag in zijn broekspijp, met achterlating van het rolschaatskarretje.
(Later heeft dat karretje nog dienst gedaan om een pan dunne groen-grijze soep van de gaarkeuken te halen.)

Een bezoeker

Paul van Rossum

Grappig dit verhaal te lezen: ik groeide in de 50'er jaren in Midden-Brabant op en ik vond het regeringsbrood zoals het daar door onze bakker werd gemaakt heerlijk. Veel lekkerder dan gewoon brood. Ik vond het daarom heel erg jammer dat het op een gegeven moment gewoon niet meer bestond. Het was dan ook via het zoekwoord "regeringsbrood" dat ik deze site vond: ik hoopte eigenlijk op een recept van toen.

Een bezoeker

siebe roos

ik woonde in 3 oosterparkstraat op 178 onder myn zat een schoonmakker genaamd baanen links van een cafe oost een recht van een bakker naam weet ik niet meer een kruidenier winkeltje genaamd het keldertje een richten beuken plien zuifel winkel een een groete zaak leuk tyt