Garage Lux zit nog steeds in de Cornelis Drebbelstraat hoek Kamerlingh Onneslaan en daar ben ik als kind vaak langs gelopen. Ook staat er nu nog een pomp voor de deur. Dat zal toen ook al geweest zijn maar ik was meer geïnteresseerd in de garage zelf. Daar werd gesleuteld en was een geur van olie, rubber en dat soort zaken wat je ruikt in een garage.
Op een zondagmorgen sta ik, als grote man, ruim 30 jaar later weer door de ruiten heen te turen. Het is een beetje armoedig maar eigenlijk ook alsof de tijd heeft stilgestaan. Het waren Engelse auto’s, British Leyland; Prinses, Allegro, Rover. Dat sprak me niet aan maar wel hoe de monteurs bezig waren. Ik heb daardoor gedacht zelf ook automonteur te willen worden en zit inderdaad nu in de autobranche.
In het raamkozijn stonden kleine modellen van auto's. Nu stonden er nog slechts twee. De modellen schitterde me toentertijd toe. Er stonden voorheen voornamelijk Engelse merken waar ik dus niet in geïnteresseerd was maar één autootje sprong er uit. Ik was een keer alleen met mijn oma en had het voor elkaar om uit de opgestelde auto’s uit het raamkozijn die ene blauwe gekleurde Citroën CX te krijgen. Ik zal zeven zijn geweest. Ik kreeg direct dat autootje in een doosje in mijn handen. Het was een cadeau voor mijn verjaardag, heel bijzonder want anders kreeg ik altijd geld. Natuurlijk heb ik deze nog in mijn bezit.
