De koekoeksklok van de buren in de Ornsteinstraat

"Hoe ziet die koekoekvogel er dan uit?"

Auteur: Julia van As

Opa zei dat die mannen in lange jurken naar de Toffelemonenkerk gingen. Bij opa en oma waren allerlei geuren en geluiden. Ik ging niet naar de kerk, ik ging naar de buren.

De Toffelemonenkerk Luisterend sta ik onder de kerk zonder klokken. Vroeger lag ik in mijn bed en hoorde de klokken luiden. Nu alleen nog in gedachte.

De Toffelemonenkerk Luisterend sta ik onder de kerk zonder klokken. Vroeger lag ik in mijn bed en hoorde de klokken luiden. Nu alleen nog in gedachte. Door: Julia van As

Alle rechten voorbehouden

Voor mijn opa en oma was het huis in de Ornsteinstraat een paleisje. Met mijn jongere zus ging ik geregeld logeren bij hen. Het is een fijn huis en ik heb er goede herinneringen aan.

Het huis rook naar eau de cologne zoals 'Old Spice' en ook naar tabak. Mijn opa rookte Drum. In de relatief kleine woonkamer stonden grote zware eikenhouten meubels zoals de mode was. Er was een haard. Ik nam mijn auto’s en racebaan mee. Mijn ruimte was dan onder de grote eettafel. Mijn zus was meer bezig met make-up en haar poppen.

Omdat altijd de zon scheen als ik bij opa en oma was stond de achterdeur open naar een kleine tuin. De gang was het interessantste gebied. Daar stond een witte kast met winterkleding. Mijn zus en ik deden dan de mutsen op en de handschoenen aan. Zij vond ook nog schoenen van oma en zo kwamen we verkleed en beetje gek in de huiskamer. Mijn opa was een grappenmaker en kon het altijd nog gekker maken.

Toen ik laatst weer voor het huis stond hoorde ik de geluiden in mijn herinnering. Er waren van die typische geluiden zoals de lichtschakelaars van bakeliet. Als dan ’s nachts iemand naar het toilet ging dan hoorde je een harde klik bij het aan- en uitzetten, bij het op en neer bewegen van de lichtschakelaar.

Ik logeerde in de slaapkamer aan de achterzijde. Het was de slaapkamer van mijn vader geweest. Wanneer ik wakker werd hoorde ik de duiven. Op zondag ook de klok van de Christus Koning kerk in de James Wattstraat. Jammer dat die nu geen klokken meer heeft. Ik zie nog de mannen in lange jurken en met petjes op voor me naar de kerk gaan. Mijn opa zei dan dat zij naar de Toffelemonenkerk gingen.

De buren, de familie Visser, kenden ons wel. Wij hoorden altijd een klokje gaan. Opa had verteld dat dit een koekoeksklok was. Ik had fantasieën over die klok en wilde deze dolgraag zien. Op een dag kwam dat moment. We zaten op de bank van de buren nummer 6, de familie woonde daar. Na lang te wachten tot het hele uur hoorden we tweemaal het geluid zoals altijd en kwam het vogeltje uit de klok. Het vogeltje was ook weer heel snel verdwenen. Ik had een heel spektakel verwacht.

Alle rechten voorbehouden

459 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Ornsteinstraat 5, anno 2014 Er is niets veranderd dan dat het bakstenen muurtje nu gestuukt is. Ziet er wel veel kleiner uit dan dat ik dat in gedachte voor me had. De tijd heeft stil gestaan. Alsof ik zo weer bij opa kan binnenlopen.

Ornsteinstraat 5, anno 2014 Er is niets veranderd dan dat het bakstenen muurtje nu gestuukt is. Ziet er wel veel kleiner uit dan dat ik dat in gedachte voor me had. De tijd heeft stil gestaan. Alsof ik zo weer bij opa kan binnenlopen. Door: Julia van As

Alle rechten voorbehouden

Geen reacties

Voeg je reactie toe