Collega Gobes

Ik heb al enige keren verteld dat ik samenwerkte met een collega Gobes. Gobes was in zijn gewone werk, tekenaar bij de gemeentetram geweest. Samen met hem moest ik emmers met voedsel voor de weggehaalde patiënten naar een speciale auto brengen. In de buurt stonden ook een aantal gemeentebussen. Op een bepaald moment kwam één der buschauffeurs naar hem toe en schudde hem de hand. Het bleek dat Gobes zijn chef was geweest. Deze chauffeur stelde voor om een uniform van dienst te verzorgen zodat hij kon vluchten. Gobes durfde dit niet en daarom vroeg ik die chauffeur of hij mij kon helpen. Helaas wilde hij het alleen voor Gobes doen. Ik moest daarom iets anders verzinnen, want de toestand werd steeds ernstiger.

Op de weg terug naar de keuken zag ik Martha bepakt met bagage zeulend op mij afkomen. Zij vertelde dat de duitsers allen op de linnenkamer (daar werkte zij) het bevel hadden gegeven in de autobussen te stappen voor een direct vertrek. In plaats daarvan nam ik alle bagage van haar af en samen met de vrouw van collega Gobes nam ik haar mee naar de afwastafel. Ik zei hen dat ze alles af moesten wassen en als het schoon was er alles weer in te gooien en weer opnieuw te beginnen. Er moest immer tijd worden gerekt, waarvoor wist ik op dat moment beslist niet. Op den duur zag ik steeds minder collega’s, bijna iedereen was nu weggevoerd.
Plotseling merkte ik dat collega Gobes en zijn vrouw weg waren. Ik vroeg mij af waar zij nu zo plotseling gebleven waren. Ik heb ze niet meer terug gezien.
Maar terwijl ik naar hen op zoek was, zag ik dat er een mogelijkheid bestond om te ontsnappen.