Bijzondere patiënten

Er is een nieuwe patiënt voor dokter Folmer. Het is een jonge hond die door een jongeman naar binnen wordt gedragen. De hond heeft een klap van een automobiel gehad en sukkelt nu met zijn achterpoot. Dokter Folmer heeft, zo lijkt het, de hond nauwelijks aangeraakt en de poot is al gezet. De hand spartelt wel een beetje tegen maar wordt door de jonge eigenaar, met zichtbare spanning, vastgehouden. Een assistent brengt, als vanuit het niets, een spalk. De dokter wikkelt het verband om poot en spalk. Daarna begiet hij het verband met collodium (een soort stroperige vloeistof die als kleefmiddel wordt gebruikt) om een en ander stevigheid te geven. Hij vertelt de jongeman dat hij de hond zal moeten dragen tot spalk en verband zijn gedroogd.

Dokter Folmer vertelt verder

“Elk jaar hebben we financiële tekorten. Gedeeltelijk worden die nog gedekt door het kostgeld dat wij als asiel ontvangen voor de dieren die we in pension nemen en door giften die we ontvangen. Het blijft natuurlijk jammer dat er maar zo weinig contribuanten zijn.”
Hij vervolgt zijn verhaal met een overzicht van alle behandelingen: “Ongeveer drieduizend dieren worden jaarlijks in onze kliniek behandeld en vijftienhonderd recepten maakt de gediplomeerde apothekersassistente klaar. Twaalfduizend dieren, meest honden en katten, maar ook apen, vogels, vissen en bokken passeren ons asiel. Wij hebben een eerstehulpdienst voor gewonde of aangereden dieren, ‘n afhaaldienst voor kadavers, we houden ons tevens op bescheiden schaal bezig met 't verplegen van zieke dieren. Besmettelijke zieken kunnen we niet opnemen, want het is hier 'n asiel, geen hospitaal. Het is een probleem dat veel mensen geen weet hebben van het verzorgen van zieke dieren. Ze houden zich ook niet aan de voorschriften die wij hen geven. Wil je plezier hebben van je huisdier, dan moet je ze goed verzorgen.