Charlotte (Lotty) Huffener-Veffer (1921- 2018)
Frits Slicht
Asscher op bezoek
Vanuit de Hollandsche Schouwburg zijn wij toen vrij snel (de dag erna) naar Vught gebracht. In dit kamp hebben ze geprobeerd een diamantfabriek op te zetten. Mijn vader en ik hadden daar dan ook moeten werken.
De grote directeur van onze fabriek, Asscher, is zelf naar Vught gekomen. Hij kwam trouwens samen met mijn vriendin Cathy Vos. Zij was nog niet weggehaald. Dat is overigens nog wel een bijzonder verhaal. Toen ze bij haar thuis kwamen om het gezin op te halen, zij woonde met haar ouders op het Transvaalplein, hebben ze haar niet gevonden. Ze lag toch echt in huis te slapen. Cathy sliep echter zo vast dat ook zij er niets van heeft gemerkt, van de hele inval niet. Zij is daarom ook gewoon naar haar werk op de fabriek van Asscher gegaan.
Cathy
Toen Cathy bij ons in Vught was, vertelde ze dat ze ons kwam halen. Maar daar hebben ze de kans niet voor gekregen. Als ze het toch hadden geprobeerd, hadden ze zelf ook niet meer naar Amsterdam terug kunnen keren. Bij het weggaan heb ik haar nog op het hart gedrukt dat ze moest onderduiken. Maar ze zei: ‘Oh nee, ze weten helemaal niet dat ik er nog ben’. Maar ze hebben haar wel degelijk gevonden. Op 23 oktober 1943 is ze in Auschwitz vermoord.
Naar Auschwitz
Vanuit Vught ben ik uiteindelijk in Auschwitz terecht gekomen. Ik heb Auschwitz overleefd. Ik heb daar moeten werken, aan de lopende band. Na Auschwitz ben ik voor een paar maanden opgevangen in Zweden. Daar konden we genezen en aansterken. Dat was heel mooi.
