Frits Slicht
Het is tragisch te moeten constateren dat deze mensen na de oorlog zelf niet werden geholpen toen ze dat nodig hadden. Nog tragischer is het dat ze gebukt gingen onder de last niet ook die anderen geholpen te kunnen hebben. Die last drukte voor de oud-OSP'ers (Onafhankelijke Socialistische Partij) onevenredig zwaar omdat van de OSP relatief veel joden lid waren. Veel van die joodse OSP'ers woonden in de Transvaalbuurt. Hoeveel de oud-OSP'ers ook hadden gedaan, voor de meeste joden konden ze niets doen.
Van zulke gevoelens hadden de Nederlanders die met hun armen over elkaar hadden toegekeken geen last. De oudste dochter van Eli van Tijn herinnert zich hoe ze als klein meisje getuige was van een razzia in de Transvaalbuurt. Ze hoorde de ene volwassene tegen de andere zeggen: `Dat die mensen zich zomaar weg laten halen.'
De chemigraaf (iemand die in koper of zink etst met chemische procedés) Ab Oeldrich, onbetwist leider van de groep zei altijd: `Vraag me niet waarom ik het heb gedaan, vraag anderen waarom zij het niet hebben gedaan.' Na het stellen van die vraag, zo moest ook Oeldrich menigmaal constateren, heerste meestal een oorverdovend zwijgen.
Aanvulling F.Slicht
Ab Oeldrich deed ook ‘werk’ voor de persoonsbewijzencentrale (PBC). De PBC was een Nederlandse organisatie die zich gedurende de Tweede Wereldoorlog bezigheild met het vervalsen van persoonsbewijzen. De PBC was overigens opgericht door de bekende verzetsman: Gerrit van der Veen. De Persoonsbewijzencentrale slaagde er met hulp van bevriende drukkerijen en door het werk van de vervalser Ab Oeldrich toch in om goedgelijkende imitaties te vervaardigen.