Bart de Cort
Frits Slicht
Sociaal
Eli van Tijn was hoofdonderwijzer van de Kraaipanschool. Op 10 mei 1943 werd bij hem aangebeld. Het was het moment waarvan iedereen tijdens de oorlog vreesde dat het ook voor hem of haar zou aanbreken. Vijf minuten daarvoor had Van Tijn een vervalst persoonsbewijs overhandigd aan een voor de oorlog uit Duitsland naar Nederland gevluchte jood. Wat Van Tijn niet wist was dat deze man door de SD was `omgekeerd'. Dat wil zeggen dat hem vrijstelling van deportatie was beloofd als hij mensen zou verraden. Zo werd Van Tijns hulpvaardigheid hem noodlottig. Zijn verhoorder bij de SD, de beruchte Abraham Kaper, had jarenlang tegenover hem in de Veeteeltstraat gewoond. Via de kampen Amersfoort en Westerbork kwam hij uiteindelijk in de buurt van Stuttgart op een ellendige manier aan z'n eind. Een van zijn zoons zou later zeggen: `Hij is opgepakt als verzetsstrijder en gestorven als jood.'
Vergeten?
Wie wat uitvoeriger praat met mensen die het allemaal van nabij hebben meegemaakt, hoort hen vroeg of laat zeggen: `Degenen die het meeste in het verzet hebben gedaan praten er het minst over.' Dit gezegde gaat zeker op voor de mensen die in Gerretsen hebben gezeten. Dat is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom er over Eli van Tijn en Gerretsen zo weinig bekend is. Dat zwijgen werd niet alleen ingegeven door de ellende die ze hebben meegemaakt. Het in praktijk brengen van hun solidariteit was voor deze mensen een vanzelfsprekendheid waar verder geen aandacht aan hoefde te worden geschonken.
